TÜRKÄ°YE CUMHURÄ°YETÄ° ANAYASASI

TÜRKÄ°YE CUMHURÄ°YETÄ° ANAYASASI (*)

(Kurucu Mecliste Kabul Tarihi : 18.10.1982; Halkoyuna Sunulmak Üzere Tasarının Resmî Gazetede Ä°lanı: 20.10.1982-17844; Kanunun Halkoyu ile Kabul Tarihi: 7.11.1982; Halkoyu Sonucunun Yayımlandığı Resmî Gazete Tarihi: 9.11.1982-17863 Mükerrer)

Kanun No. : 2709 Kabul Tarihi : 7.11.1982

BAÅžLANGIÇ (DeÄŸiÅŸik: 23.7.1995-4121/1 md.)

Türk Vatanı ve Milletinin ebedî varlığını ve Yüce Türk Devletinin bölünmez bütünlüÄŸünü belirleyen bu Anayasa, Türkiye Cumhuriyetinin kurucusu, ölümsüz önder ve eÅŸsiz kahraman Atatürk'ün belirlediÄŸi milliyetçilik anlayışı ve O'nun inkılâp ve ilkeleri doÄŸrultusunda;

Dünya milletleri ailesinin eÅŸit haklara sahip ÅŸerefli bir üyesi olarak, Türkiye Cumhuriyetinin ebedî varlığı, refahı, maddî ve manevî mutluluÄŸu ile çaÄŸdaÅŸ medeniyet düzeyine ulaÅŸma azmi yönünde;

Millet iradesinin mutlak üstünlüÄŸü, egemenliÄŸin kayıtsız ÅŸartsız Türk Milletine ait olduÄŸu ve bunu millet adına kullanmaya yetkili kılınan hiçbir kiÅŸi ve kuruluÅŸun, bu Anayasada gösterilen hürriyetçi demokrasi ve bunun icaplarıyla belirlenmiÅŸ hukuk düzeni dışına çıkamayacağı;

Kuvvetler ayrımının, Devlet organları arasında üstünlük sıralaması anlamına gelmeyip, belli Devlet yetki ve görevlerinin kullanılmasından ibaret ve bununla sınırlı medenî bir iÅŸbölümü ve iÅŸbirliÄŸi olduÄŸu ve üstünlüÄŸün ancak Anayasa ve kanunlarda bulunduÄŸu;

(DeÄŸiÅŸik: 3.10.2001-4709/1 md.) Hiçbir faaliyetin Türk millî menfaatlerinin, Türk varlığının, Devleti ve ülkesiyle bölünmezliÄŸi esasının, TürklüÄŸün tarihî ve manevî deÄŸerlerinin, Atatürk milliyetçiliÄŸi, ilke ve inkılâpları ve medeniyetçiliÄŸinin karşısında korunma göremeyeceÄŸi ve lâiklik ilkesinin gereÄŸi olarak kutsal din duygularının, Devlet iÅŸlerine ve politikaya kesinlikle karıştırılamayacağı;

Her Türk vatandaşının bu Anayasadaki temel hak ve hürriyetlerden eÅŸitlik ve sosyal adalet gereklerince yararlanarak millî kültür, medeniyet ve hukuk düzeni içinde onurlu bir hayat sürdürme ve maddî ve manevî varlığını bu yönde geliÅŸtirme hak ve yetkisine doÄŸuÅŸtan sahip olduÄŸu;

Topluca Türk vatandaÅŸlarının millî gurur ve iftiharlarda, millî sevinç ve kederlerde, millî varlığa karşı hak ve ödevlerde, nimet ve külfetlerde ve millet hayatının her türlü tecellisinde ortak olduÄŸu, birbirinin hak ve hürriyetlerine kesin saygı, karşılıklı içten sevgi ve kardeÅŸlik duygularıyla ve "Yurtta sulh, cihanda sulh" arzu ve inancı içinde, huzurlu bir hayat talebine hakları bulunduÄŸu;

FÄ°KÄ°R, Ä°NANÇ VE KARARIYLA anlaşılmak, sözüne ve ruhuna bu yönde saygı ve mutlak sadakatle yorumlanıp uygulanmak üzere,

TÜRK MÄ°LLETÄ° TARAFINDAN, demokrasiye âşık Türk evlatlarının vatan ve millet sevgisine emanet ve tevdi olunur.

BÄ°RÄ°NCÄ° KISIM

Genel Esaslar

I. Devletin ÅŸekli

MADDE 1. – Türkiye Devleti bir Cumhuriyettir.

II. Cumhuriyetin nitelikleri

MADDE 2. – Türkiye Cumhuriyeti, toplumun huzuru, millî dayanışma ve adalet anlayışı içinde, insan haklarına saygılı, Atatürk milliyetçiliÄŸine baÄŸlı, baÅŸlangıçta belirtilen temel ilkelere dayanan, demokratik, lâik ve sosyal bir hukuk Devletidir.

III. Devletin bütünlüÄŸü, resmî dili, bayrağı, millî marşı ve baÅŸkenti

MADDE 3. – Türkiye Devleti, ülkesi ve milletiyle bölünmez bir bütündür. Dili Türkçedir.

Bayrağı, şekli kanununda belirtilen, beyaz ay yıldızlı al bayraktır.

Millî marşı "Ä°stiklal Marşı"dır.

Başkenti Ankara'dır.

IV. DeÄŸiÅŸtirilemeyecek hükümler

MADDE 4. – Anayasanın 1 inci maddesindeki Devletin ÅŸeklinin Cumhuriyet olduÄŸu hakkındaki hüküm ile, 2 nci maddesindeki Cumhuriyetin nitelikleri ve 3 üncü maddesi hükümleri deÄŸiÅŸtirilemez ve deÄŸiÅŸtirilmesi teklif edilemez.

V. Devletin temel amaç ve görevleri

MADDE 5. – Devletin temel amaç ve görevleri, Türk Milletinin bağımsızlığını ve bütünlüÄŸünü, ülkenin bölünmezliÄŸini, Cumhuriyeti ve demokrasiyi korumak, kiÅŸilerin ve toplumun refah, huzur ve mutluluÄŸunu saÄŸlamak; kiÅŸinin temel hak ve hürriyetlerini, sosyal hukuk devleti ve adalet ilkeleriyle baÄŸdaÅŸmayacak surette sınırlayan siyasal, ekonomik ve sosyal engelleri kaldırmaya, insanın maddî ve manevî varlığının geliÅŸmesi için gerekli ÅŸartları hazırlamaya çalışmaktır.

VI. Egemenlik

MADDE 6. – Egemenlik, kayıtsız ÅŸartsız Milletindir.

Türk Milleti, egemenliÄŸini, Anayasanın koyduÄŸu esaslara göre, yetkili organları eliyle kullanır.

EgemenliÄŸin kullanılması, hiçbir surette hiçbir kiÅŸiye, zümreye veya sınıfa bırakılamaz. Hiçbir kimse veya organ kaynağını Anayasadan almayan bir Devlet yetkisi kullanamaz.

VII. Yasama yetkisi

MADDE 7. – Yasama yetkisi Türk Milleti adına Türkiye Büyük Millet Meclisinindir. Bu yetki devredilemez.

VIII. Yürütme yetkisi ve görevi

MADDE 8. – Yürütme yetkisi ve görevi, CumhurbaÅŸkanı ve Bakanlar Kurulu tarafından, Anayasaya ve kanunlara uygun olarak kullanılır ve yerine getirilir.

IX. Yargı yetkisi

MADDE 9. – Yargı yetkisi, Türk Milleti adına bağımsız mahkemelerce kullanılır.

X. Kanun önünde eÅŸitlik

Madde 10 – Herkes, dil, ırk, renk, cinsiyet, siyasi düÅŸünce, felsefi inanç, din, mezhep ve benzeri sebeplerle ayırım gözetilmeksizin kanun önünde eÅŸittir.

(Ek fıkra: 7/5/2004-5170/1 md.) Kadınlar ve erkekler eÅŸit haklara sahiptir. Devlet, bu eÅŸitliÄŸin yaÅŸama geçmesini saÄŸlamakla yükümlüdür.

Hiçbir kiÅŸiye, aileye, zümreye veya sınıfa imtiyaz tanınamaz.

Devlet organları ve idare makamları bütün iÅŸlemlerinde kanun önünde eÅŸitlik ilkesine uygun olarak hareket etmek zorundadırlar. (*)

(*) 9/2/2008 tarihli ve 5735 sayılı Kanunun 1 inci maddesiyle bu fıkraya "bütün iÅŸlemlerinde" ibaresinden sonra gelmek üzere "ve her türlü kamu hizmetlerinden yararlanılmasında" ibaresi eklenmiÅŸ,bu ibare Anayasa Mahkemesi'nin 5/6/2008 tarihli ve E.: 2008/16, K.: 2008/116 sayılı Kararı ile iptal edilmiÅŸtir.

XI. Anayasanın baÄŸlayıcılığı ve üstünlüÄŸü

Madde 11. – Anayasa hükümleri, yasama, yürütme ve yargı organlarını, idare makamlarını ve diÄŸer kuruluÅŸ ve kiÅŸileri baÄŸlayan temel hukuk kurallarıdır.

Kanunlar Anayasaya aykırı olamaz

DEVAMI :http://www.tbmm.gov.tr/anayasa.htm