ELEKTRÄ°K PÄ°YASASINDA LÄ°SANSSIZ ELEKTRÄ°K ÜRETÄ°MÄ°NE Ä°LÄ°ÅžKÄ°N YÖNETMELÄ°K

ELEKTRÄ°K PÄ°YASASINDA LÄ°SANSSIZ ELEKTRÄ°K ÜRETÄ°MÄ°NE  Ä°LÄ°ÅžKÄ°N YÖNETMELÄ°K

BÄ°RÄ°NCÄ° BÖLÜM

Genel Esaslar ve Muafiyetler
Amaç ve kapsam

MADDE 1 – (1) Bu Yönetmelik, elektrik piyasasında; yalnızca kendi ihtiyaçlarını karşılamak amacıyla kojenerasyon tesisi kuran gerçek ve tüzel kiÅŸilerden lisans alma ve ÅŸirket kurma yükümlülüÄŸünden muaf tutulacaklara uygulanacak usul ve esaslar ile yenilenebilir enerji kaynaklarına dayalı kurulu gücü azami beÅŸ yüz kilovatlık üretim tesisi ve/veya mikro kojenerasyon tesisi kuran gerçek ve tüzel kiÅŸilerin lisans alma ve ÅŸirket kurma yükümlülüÄŸünden muaf tutulması ve bu kapsamdaki tesislerin denetimi ile üretilen ihtiyaç fazlası elektrik enerjisinin sisteme verilmesi halinde uygulanacak usul ve esasları kapsar.

Dayanak
MADDE 2 – (1) Bu Yönetmelik, 20/2/2001 tarihli ve 4628 sayılı Elektrik Piyasası Kanununun 3 üncü maddesinin ikinci ve üçüncü fıkraları ile 10/5/2005 tarihli ve 5346 sayılı Yenilenebilir Enerji Kaynaklarının Elektrik Enerjisi Üretimi Amaçlı Kullanımına Ä°liÅŸkin Kanunun 6/A maddesine dayanılarak hazırlanmıştır.

Tanımlar ve kısaltmalar
MADDE 3 – (1) Bu Yönetmelikte geçen;
a) Adalanma: Dağıtım sisteminin üretim tesisi bulunan bir bölgesinin dağıtım sisteminden fiziksel olarak ayrılmasını,
b) AG: Etkin şiddeti 1000 Volt ve altındaki gerilimi,
c) Anma gerilimi: AG tek faz sistemler için etkin ÅŸiddeti 230V, AG üç fazlı sistemler için 400 V; YG sistemler için ise baÄŸlantı noktasında tanımlanan gerilimin nominal deÄŸerini,
ç) BaÄŸlantı: Üretim tesisinin AG veya YG seviyesinde bir koruma teçhizatı üzerinden dağıtım sistemiyle irtibatlandırılmasını,
d) BaÄŸlanabilirlik oranı (Stifness ratio): Dağıtım sistemine baÄŸlı üretim tesislerinin kısa devre katkısı hariç baÄŸlantı noktasındaki üç faz kısa devre akımının, baÄŸlanacak üretim tesisinin nominal akımına bölümü ile elde edilecek deÄŸeri,
e) BaÄŸlantı ekipmanı: Üretim tesisinin dağıtım sistemine baÄŸlantısı için kullanılan, üretim tesisi üzerinde veya üretim tesisi ile baÄŸlantı noktası arasında tesis edilen koruma ve kumanda sistemlerinin bütününü,
f) BaÄŸlantı noktası: Kullanıcıların baÄŸlantı anlaÅŸmaları kapsamında dağıtım sistemine baÄŸlandıkları dağıtım merkezi, transformatör ya da girdi-çıktı yapılan hattan irtibat kurulan en yakın dağıtım merkezi veya transformatörü,
g) DUY: 14/4/2009 tarihli ve 27200 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Elektrik Piyasası Dengeleme ve UzlaÅŸtırma YönetmeliÄŸini,
ÄŸ) Evirici: DoÄŸru akımı alternatif akıma dönüÅŸtüren düzeneÄŸi,
h) Fatura dönemi: YEK Kanununun 6 ncı maddesi uyarınca Kurul tarafından çıkarılacak yönetmelikte öngörülen fatura dönemini,
ı) Ä°lgili mevzuat: Elektrik piyasasına iliÅŸkin kanun, yönetmelik, tebliÄŸ, genelge, Kurul kararları ile ilgili tüzel kiÅŸilerin sahip olduÄŸu lisans veya lisansları,
i) Ä°lgili standart: Üretim tesisinde kullanılacak teçhizat, baÄŸlantı sistemi ve performans kriterlerine iliÅŸkin olan, öncelik sırasına göre Türk Standartları/CENELEC/IEC/EN ve diÄŸer uluslararası standartları,
j) Ä°lgili teknik mevzuat: Bakanlık tarafından çıkarılmış elektrik üretim, iletim ve dağıtım tesislerinin güvenli ve kararlı iÅŸletilebilmesi için gereken ÅŸartları ve standartları içeren 4/11/1984 tarihli ve 18565 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Elektrik Ä°ç Tesisleri YönetmeliÄŸi, 21/8/2001 tarihli ve 24500 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Elektrik Tesislerinde Topraklamalar YönetmeliÄŸi, 30/11/2000 tarihli ve 24246 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Elektrik Kuvvetli Akım Tesisleri YönetmeliÄŸi ile diÄŸer yönetmelik ve tebliÄŸleri,
k) Kojenerasyon tesisi: Isı ve elektrik ve/veya mekanik enerjinin eÅŸ zamanlı olarak üretiminin gerçekleÅŸtirildiÄŸi tesisini,
l) Mikro kojenerasyon tesisi: Elektrik enerjisine dayalı toplam kurulu gücü 50 kWe ve altında olan kojenerasyon tesisini,
m) Muafiyetli üretim miktarı: Her bir perakende satış lisansı sahibi dağıtım ÅŸirketinin kendi bölgesinde, LÜY kapsamında yenilenebilir enerji kaynaklarına dayalı üretim tesisi kuran gerçek veya tüzel kiÅŸilerin üretim tesislerinde ilgili Yönetmelik hükümlerine uygun olarak üretip sisteme verdikleri ihtiyaç fazlası elektrik enerjisi miktarını,
n) Tüketim tesisi: Bir gerçek ya da tüzel kiÅŸinin uhdesinde olup baÄŸlantı anlaÅŸması ya da 25/9/2002 tarihinden önce imzalanmış yerine kaim bir sözleÅŸme kapsamında dağıtım sistemine baÄŸlı, elektrik enerjisi tüketen birim, tesis ya da teçhizatı,
o) Yenilenebilir enerji kaynakları: Hidrolik, rüzgâr, güneÅŸ, jeotermal, biyokütle, biyokütleden elde edilen gaz (çöpgaz dahil), dalga, akıntı enerjisi ve gel-git gibi fosil olmayan enerji kaynaklarını,
ö) YEKDEM: YEK Kanununun 6 ncı maddesi uyarınca Kurul tarafından çıkarılacak yönetmelikte düzenlenen YEK Destekleme Mekanizmasını,
p) YEK Kanunu: 10/5/2005 tarihli ve 5346 sayılı Yenilenebilir Enerji Kaynaklarının Elektrik Enerjisi Üretimi Amaçlı Kullanımına Ä°liÅŸkin Kanunu,
r) YG: Etkin ÅŸiddeti 1000 Volt’un üzerinde olan gerilimi,
ifade eder.
(2) Bu Yönetmelikte geçen ana kolon hattı, kolon hattı ve yapı baÄŸlantı hattı ibareleri 4/11/1984 tarihli ve 18565 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Elektrik Ä°ç Tesisleri YönetmeliÄŸindeki anlam ve kapsama; diÄŸer ifade ve kısaltmalar ise ilgili mevzuattaki anlam ve kapsama sahiptir. Ayrıca üretim tesisiyle tüketim tesisinin dağıtım sistemine aynı baradan baÄŸlı olması halinde her ikisi aynı yerde kabul edilir.

Lisans alma ve ÅŸirket kurma muafiyeti
MADDE 4 – (1) Mikro kojenerasyon veya kurulu gücü azami 500 kWe olan yenilenebilir enerji kaynaklarına dayalı üretim tesislerinde üretim yapacak gerçek veya tüzel kiÅŸiler lisans alma ve ÅŸirket kurma yükümlülüÄŸünden muaftır.
(2) Yalnızca kendi ihtiyacını karşılamak amacıyla, tesis toplam verimliliÄŸi 25/10/2008 tarihli ve 27035 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Enerji Kaynaklarının ve Enerjinin Kullanımında VerimliliÄŸin Artırılmasına Dair Yönetmelikte belirlenen deÄŸerin üzerinde olan kojenerasyon tesisi kuracak gerçek veya tüzel kiÅŸiler lisans alma ve ÅŸirket kurma yükümlülüÄŸünden muaftır.
(3) Bu Yönetmelik kapsamında, her bir tüketim tesisi için bir adet kojenerasyon tesisi ya da mikro kojenerasyon tesisi ya da yenilenebilir enerji kaynaklarına dayalı üretim tesisi kurulması esastır. Ancak dağıtım sisteminde yeterli kapasite bulunması halinde bir tüketim tesisi için birden fazla kojenerasyon ve/veya yenilenebilir enerji kaynaklarına dayalı üretim tesisi ya da tesisleri kurulmasına izin verilebilir. Her bir tüketim tesisi için kurulabilecek yenilenebilir enerji kaynaklarına dayalı üretim tesisinin veya tesislerinin toplam kurulu gücü 500 kWe’den fazla olamaz. Bir gerçek veya tüzel kiÅŸi, uhdesindeki her bir tüketim tesisi için sadece bir adet mikro kojenerasyon tesisi kurabilir.
(4) Bu Yönetmelik kapsamında üretim tesisi kuracak kiÅŸilerin üretim tesisleri ile tüketim tesisleri aynı dağıtım bölgesi içerisinde olmak zorundadır.

Tüketim birleÅŸtirme
MADDE 5 – (1) Birden fazla gerçek ve/veya tüzel kiÅŸi, uhdelerindeki tesislerde tüketilen elektrik enerjisi için tüketimlerini birleÅŸtirerek bu Yönetmelik kapsamında üretim tesisi ya da tesisleri kurabilir.
(2) Tüketimini birleÅŸtiren gerçek ve/veya tüzel kiÅŸiler, bu Yönetmelik hükümlerinden yararlanmak amacıyla aralarından bir kiÅŸiyi vekalet akdiyle tam ve sınırsız olarak yetkilendirir.
(3) Bu YönetmeliÄŸin uygulanması amacıyla, tüketimini birleÅŸtiren gerçek ve/veya tüzel kiÅŸilerin tüketim tesislerinde tüketilen elektrik enerjisi aralarından yetkilendirecekleri kiÅŸinin elektrik enerjisi tüketimi ve bu Yönetmelik kapsamında kurulacak üretim tesisinde ya da tesislerinde üretilecek elektrik enerjisi aralarından yetkilendirecekleri kiÅŸinin elektrik enerjisi üretimi sayılır. Bu Yönetmelik hükümlerinin uygulanması amacıyla yapılacak iÅŸ ve iÅŸlemler, yetkilendirilen kiÅŸi nam ve hesabına yapılır. Perakende satış lisansı sahibi dağıtım ÅŸirketi iÅŸ ve iÅŸlemlerinde yetkilendirilmiÅŸ kiÅŸiyi muhatap alır.
(4) Bu YönetmeliÄŸin uygulanması sürecinde tüketimini birleÅŸtiren kiÅŸiler tüketimlerini birleÅŸtirmekten ve/veya üretimden kaynaklanan her türlü anlaÅŸmazlığı kendi aralarında çözer.

Ä°KÄ°NCÄ° BÖLÜM
BaÄŸlantı ve Sistem Kullanımına Ä°liÅŸkin Hükümler

Bağlantı esasları
MADDE 6 – (1) Bu Yönetmelik kapsamına giren üretim tesisleri dağıtım sistemine baÄŸlanır. Dağıtım ÅŸirketi, üretim tesisinin teknik özelliklerine ve baÄŸlantı noktası itibarıyla dağıtım sisteminin mevcut kapasitesine göre üretim tesisini YG veya AG gerilim seviyesinden dağıtım sistemine baÄŸlayabilir. BaÄŸlantı baÅŸvurusu talebi, ancak bu Yönetmelik hükümlerinin uygulanması kapsamında reddedilebilir.
(2) Her bir baÄŸlantı noktasında bir kiÅŸiye tüketim tesisinden bağımsız olarak yenilenebilir enerji kaynaklarına dayalı üretim tesisleri için en fazla 500 kWe, mikro kojenerasyon tesisleri için en fazla 50 kWe tahsis yapılabilir.
(3) Bu Yönetmelik kapsamında YG seviyesinden dağıtım sistemine baÄŸlanmak isteyen rüzgâr ve/veya güneÅŸ enerjisine dayalı üretim tesisi baÄŸlantı baÅŸvuruları için, bu maddenin ikinci fıkrası hükümleri ile 4 üncü maddenin üçüncü fıkrası hükümleri saklı kalmak kaydıyla, bir transformatör merkezine yönlendirilen toplam güç 2 MW ve üzerinde olması halinde ilgili dağıtım ÅŸirketi TEÄ°AÅž’a kaynak bazında ayrı ayrı baÄŸlantı kapasite bildiriminde bulunur ve TEÄ°AÅž’ın görüÅŸleri alınır. Dağıtım ÅŸirketi, TEÄ°AÅž’ın bildireceÄŸi baÄŸlanabilir kapasiteyi baÄŸlantı görüÅŸlerinin sonuçlandırılmasına esas alır. TEÄ°AÅž talepleri kendisine geliÅŸ tarihinden itibaren bir ay içinde sonuçlandırır.
(4) YG gerilim seviyesinden baÄŸlantı talebinde bulunan rüzgâr ve/veya güneÅŸ enerjisine dayalı üretim tesisi baÅŸvuruları transformatör merkezi bazında üçüncü fıkra kapsamında belirlenecek kapasiteye ulaşıncaya kadar 8 inci maddenin üçüncü fıkrası hükmüne göre yapılacak deÄŸerlendirme çerçevesinde dağıtım sistemine baÄŸlanır.

Bağlantı başvurusu
MADDE 7 – (1) Bu Yönetmelik kapsamında hidroelektrik üretim tesisleri haricindeki üretim tesislerinde üretim yapmak isteyen gerçek veya tüzel kiÅŸiler, baÄŸlantı ve sistem kullanımı amacıyla, ekinde aÅŸağıdaki bilgi ve belgeler bulunan EK-1’deki Lisanssız Üretim BaÄŸlantı BaÅŸvuru Formu ile doÄŸrudan ilgili dağıtım ÅŸirketine veya OSB dağıtım lisansı sahibi tüzel kiÅŸiye baÅŸvurur:
a) Üretim tesisinin kurulacağı yere ait tapu kaydı veya kira sözleÅŸmesi veya kullanım hakkını gösterir sair belge,
b) Kojenerasyon tesisleri için tesis toplam verimliliÄŸine iliÅŸkin bilgi ve belgeler,
c) Rüzgâr ve güneÅŸ enerjisine dayalı tesisler hariç olmak üzere yenilenebilir enerji kaynaklarının kullanım hakkının elde edildiÄŸine dair belge,
ç) Mevcut olması halinde tüketim tesisinin son bir yıl içindeki toplam enerji tüketimini gösteren belge veya belgeler.
(2) Bu Yönetmelik kapsamında hidroelektrik üretim tesisi kurmak isteyen gerçek veya tüzel kiÅŸiler, sisteme baÄŸlantı ve su kullanım hakkı edinimi amacıyla, üretim tesisinin kurulacağı yere ait tapu kaydı veya kira sözleÅŸmesi veya kullanım hakkını gösterir sair belge ile birlikte EK-2 BaÅŸvuru Dilekçesi ve EK-1’deki Lisanssız Üretim BaÄŸlantı BaÅŸvuru Formu ile tesisin kurulacağı yerin il özel idaresine baÅŸvurur. Ä°l özel idareleri her takvim ayı içinde alınan baÄŸlantı baÅŸvurularını takip eden ayın ilk beÅŸ günü içinde ilgili dağıtım ÅŸirketine ulaÅŸtırır.
(3) Dağıtım ÅŸirketi, ihtiyaç duyması halinde üretim tesisi kuracak gerçek veya tüzel kiÅŸiden ek bilgi ve belge talep edebilir; ancak 25/9/2002 tarihli ve 24887 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Elektrik Piyasası MüÅŸteri Hizmetleri YönetmeliÄŸi kapsamında temin edilmiÅŸ bilgiler ayrıca istenemez.

BaÄŸlantı baÅŸvurusunun deÄŸerlendirilmesi ve sonuçlandırılması
MADDE 8 – (1) Bu Yönetmelik kapsamında üretim yapmak isteyen gerçek veya tüzel kiÅŸilerin her takvim ayı içinde alınan baÅŸvuruları ile il özel idarelerinden yönlendirilen baÅŸvurular takip eden ayın ilk 20 günü içinde toplu olarak deÄŸerlendirilir ve sonuçlandırılır. Eksik veya yanlış evrak verenlerin baÅŸvuruları deÄŸerlendirmeye alınmaz. Eksik veya yanlışlığın mahiyeti, baÅŸvuru sahibine bildirilir.
(2) TEÄ°AÅž görüÅŸü sorulan baÅŸvurular, TEÄ°AÅž görüÅŸünün dağıtım ÅŸirketine ulaÅŸtığı ay içerisinde alınan baÅŸvurularla birlikte deÄŸerlendirilir, birinci fıkrada belirlenen süre bu baÅŸvurularda sadece dağıtım ÅŸirketinin iÅŸlemleri için uygulanır.
(3) Dağıtım ÅŸirketince dağıtım sistemine baÄŸlantısı yapılacak olan üretim tesisinin baÄŸlantısına iliÅŸkin deÄŸerlendirmede;
a) BaÅŸvuruya konu üretim tesisinin yenilenebilir enerji kaynaklarına dayalı olması,
b) BaÅŸvuruya konu üretim tesisinin kojenerasyon tesisi olması,
c) BaÅŸvuruya konu üretim tesisinin tüketim tesisi ile aynı yerde olması,
ç) BaÅŸvuru sahibinin önceden uygun bulunmuÅŸ bir baÅŸvurusunun olmaması,
d) BaÅŸvuru sahibinin varsa son bir yıl içindeki tüketim miktarının diÄŸer baÅŸvurulardan yüksek olması,
kriterleri sırasıyla uygulanır. Yapılan deÄŸerlendirme sonucunda, birden fazla baÅŸvurunun tüm kriterleri saÄŸlaması durumunda dağıtım ÅŸirketine ve varsa ilgili il özel idaresine yapılan baÅŸvuru tarihi sıralamaya esas alınır.
(4) Dağıtım ÅŸirketi, 6 ncı ve 7 nci maddeler kapsamında incelenen baÅŸvurulara iliÅŸkin gerekçeli deÄŸerlendirme neticesini ve baÄŸlantı noktası uygun bulunmayan baÅŸvurular için varsa alternatif baÄŸlantı önerisini baÅŸvuru sahibine, hidroelektrik üretim tesisi talepleri bakımından ilgili il özel idaresine, yazılı olarak bildirir.

BaÄŸlantı ve sistem kullanımı için baÅŸvuru
MADDE 9 – (1) Hidroelektrik üretim tesisleri bakımından EK-3 örneÄŸe uygun Su Kullanım Hakkı Ä°zin Belgesi düzenlemeye, baÅŸvuru yapılan il özel idaresi yetkilidir. Ä°lgili il özel idaresi, su kullanım hakkı izin belgesini ancak baÅŸvurunun DSÄ° taÅŸra teÅŸkilatınca üretim tesisinin yapımının su rejimi açısından uygun bulunduÄŸuna dair görüÅŸü ve ilgili dağıtım ÅŸirketinin uygun baÄŸlantı görüÅŸünün birlikte bulunması halinde düzenleyebilir.
(2) Hidroelektrik üretim tesisleri bakımından il özel idaresinden su kullanım hakkı izin belgesini alan; diÄŸer kaynaklar bakımından baÄŸlantı baÅŸvurusu uygun bulunan veya dağıtım ÅŸirketince teklif edilen alternatif baÄŸlantı noktası önerisini kabul eden gerçek veya tüzel kiÅŸilerin, hidroelektrik üretim tesisleri bakımından su kullanım hakkı izin belgesinin verilme tarihinden, diÄŸer kaynaklar bakımından baÄŸlantı baÅŸvurusuna iliÅŸkin dağıtım ÅŸirketince yapılan yazılı bildirim tarihinden itibaren doksan gün içerisinde, aÅŸağıdaki belgeleri dağıtım ÅŸirketine eksiksiz sunması halinde dağıtım ÅŸirketi kendileriyle otuz gün içerisinde baÄŸlantı ve sistem kullanım anlaÅŸmalarını imzalar;
a) Bakanlık veya Bakanlığın yetki verdiÄŸi kuruluÅŸ ve/veya tüzel kiÅŸiler tarafından onaylanan projeler,
b) Kurulca belirlenecek Tip Test Formunda belirtilen bilgileri ihtiva eden ve Türk Standardları Enstitüsü veya akredite edilmiÅŸ bir laboratuvardan alınmış tip test raporları,
c) Üretim tesisinin; dağıtım sistemine baÄŸlantısında, korumasında veya kumandasında üretim tesisine ilave olarak bir baÄŸlantı ekipmanının kullanılacak olması durumunda, bu baÄŸlantı ekipmanlarının Türk Standardları Enstitüsü veya akredite edilmiÅŸ bir laboratuvardan alınmış tip test raporları,
ç) Ä°lgili kurumlardan alınması gereken izin, onay, ruhsat ve benzeri belgeler.
(3) Ä°kinci fıkrada belirlenen belgeleri zamanında edinemeyen baÅŸvuru sahipleri, ilgili resmi kurum ya da kuruluÅŸlardan baÅŸvurularının kendi kusurları olmaksızın sonuçlandırılamadığına dair alacakları belgeleri baÅŸvurularına eklerler.
(4) Ä°kinci fıkrada belirtilen belgeleri süresi içerisinde sunan kiÅŸi ile otuz gün içerisinde baÄŸlantı ve sistem kullanım anlaÅŸmaları imzalanır. Ä°kinci fıkra kapsamında istenen belgeleri dağıtım ÅŸirketine süresi içinde sunamayan veya üçüncü fıkranın gereÄŸini yerine getiremeyen baÅŸvuru sahipleri baÄŸlantı ve sistem kullanım anlaÅŸmalarını imzalama hakkını kaybeder ve mevcut belgeleri iade edilir.

Bağlantı ve sistem kullanımı
MADDE 10 – (1) Üretim tesisinin dağıtım sistemine baÄŸlantısında kullanılacak olan baÄŸlantı ekipmanı üretim tesisinin ayrılmaz bir parçasıdır. Üretim tesisinin dağıtım sistemine baÄŸlantısında, korumasında veya kumandasında üretim tesisine ilave olarak dâhili veya harici bir baÄŸlantı ekipmanı kullanılması durumunda, baÄŸlantı ekipmanları da üretim tesisine iliÅŸkin kabul testlerine dâhil edilir.
(2) Bu Yönetmelik kapsamında; dağıtım sistemine baÄŸlanacak üreticilerle yapılacak baÄŸlantı ve sistem kullanım anlaÅŸmalarında yer alacak genel hükümler, dağıtım ÅŸirketlerinin görüÅŸü alınarak Kurul tarafından belirlenir. Belirlenen genel hükümler dağıtım ÅŸirketlerinin internet sayfasında yayımlanır.
(3) Mülkiyet ve iÅŸletme sınırları, baÄŸlantı anlaÅŸmasında belirlenir.
(4) Üretim tesisleri, sistem kullanım anlaÅŸmasında belirtilen tarihten itibaren sisteme enerji verebilir. Bu tarih, ancak her bir takvim ayının ilk günü olur. Bu tarih hiçbir ÅŸekilde Bakanlık veya Bakanlığın yetki verdiÄŸi kuruluÅŸ ve/veya tüzel kiÅŸiler tarafından üretim tesisinin geçici kabulünün yapıldığı tarihten önce olamaz. Üreticinin sisteme enerji vermesi, geçici kabul tarihini takip eden ayın ilk gününden geriye bırakılamaz.
(5) Bu Yönetmelik kapsamında üretim yapan gerçek ve tüzel kiÅŸiler;
a) Üretim ve tüketim tesislerinin aynı yerde olması halinde sisteme verdiÄŸi veya sistemden çektiÄŸi net enerji miktarı için,
b) Üretim ve tüketim tesislerinin aynı yerde olmaması halinde sisteme verdiÄŸi ve sistemden çektiÄŸi enerji miktarları için ayrı ayrı,
dağıtım sistemi kullanım bedeli öder.

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
Üretim Kaynak Belgesine Ä°liÅŸkin Hükümler

Lisanssız üreticilere üretim kaynak belgesi verilmesi
MADDE 11 –(1) Bu Yönetmelik kapsamında yenilenebilir enerji kaynaklarından üretim yapmak amacıyla dağıtım ÅŸirketi ile BaÄŸlantı ve Sistem Kullanım AnlaÅŸmalarını imzalayan ve dağıtım sistemine YG’den baÄŸlanan üreticilere, talep etmeleri halinde, önceki yıl içinde üreterek sisteme verdikleri elektrik enerjisi miktarını gösteren, EK-4’e uygun, bir yıl süreli Üretim Kaynak Belgesi, söz konusu miktarın emisyon ticareti kapsamındaki piyasalarda satışında kaynak türünün belirlenmesi ve takibi için kullanılması amacıyla, dağıtım ÅŸirketince verilir.
(2) Bu madde kapsamında verilecek üretim kaynak belgesi için baÅŸvuru koÅŸulları, baÅŸvuruda sunulacak bilgi ve belgeler, baÅŸvuruların incelenmesi ile belgelerin verilmesine iliÅŸkin usul ve esaslar Kurul tarafından belirlenir.

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM

Teknik Hükümler

Üretim tesislerinin tasarım ve baÄŸlantı esasları
MADDE 12 – (1) Üretim tesisi, sayacın bulunduÄŸu nokta itibarıyla dağıtım sisteminin gerilim seviyesi ve frekans düzeyi (50 Hz) ile uyumlu olmalı ve akım ve gerilim harmonikleri ile fliker etkisi bakımından diÄŸer dağıtım sistemi kullanıcılarına olumsuz etki yapmamalıdır.
(2) Üretim tesisi, ÅŸebeke kaybı (Loss of Mains) veya dağıtım sisteminde bir kısa devre arızası oluÅŸması durumunda ve olaÄŸandışı ÅŸebeke koÅŸullarının varlığında dağıtım sistemiyle baÄŸlantısı kesilecek ve dağıtım sistemine kesinlikle enerji vermeyecek ÅŸekilde tasarlanır, kurulur ve iÅŸletilir.
(3) Üretim tesisinin dağıtım sistemine baÄŸlantısının, dağıtım sisteminin topraklama sistemine ve ilgili teknik mevzuata uygun olarak yapılması ÅŸarttır.
(4) Dağıtım sistemine YG seviyesinden baÄŸlantı yapacak olan üretim tesislerinin gerilim, aktif ve reaktif güç ve baÄŸlantı durumuna iliÅŸkin verilerine eriÅŸilmesi amacıyla izleme sistemleri kurulmasının gerekli olması halinde, bu Yönetmelik kapsamında üretim yapan gerçek veya tüzel kiÅŸiler, tesis edilmesi gereken altyapı, cihaz ve ekipmanlardan sadece üretim tesisi ile baÄŸlantı anlaÅŸmasında belirlenen mülkiyet sınırı arasında tesis edilecekleri temin, tesis ve teçhiz eder. Kurulacak izleme sisteminin gerekleri, teknik özellikleri ve iÅŸleyiÅŸi ile yükümlülükler Kurulca belirlenir.
(5) Üretim tesisinin tüketim tesisi ile aynı yerde kurulmak istenmesi halinde, yapı baÄŸlantı hattının akım taşıma kapasitesini aÅŸmamak kaydıyla, binanın herhangi bir bölümünde kurulacak üretim tesisi, bina iç tesisatı ile kolon/ana kolon hatları ilgili teknik mevzuatta belirlenen karakteristiÄŸe uygun olmalıdır.
(6) Dağıtım ÅŸirketi, ihtiyaç duyduÄŸu anda personelinin kolayca ulaÅŸabileceÄŸi, dağıtım sistemine baÄŸlantı noktasında kilitlenebilir, kontaklarının pozisyonu üretim tesisinin dağıtım tesisinden ayrıldığının belirlenebilmesine imkân saÄŸlayacak ÅŸekilde, baÄŸlanan sistemin özelliklerine uygun yük ayırıcısı veya kesici ve ayırıcı tesis edebilir.
(7) YG seviyesinden baÄŸlı üretim tesisleri için bu Yönetmelikte düzenlenmeyen hususlar için 19/2/2003 tarihli ve 25025 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Elektrik Piyasası Dağıtım YönetmeliÄŸi ilgili hükümleri de uygulanır.
(8) Dağıtım sistemine baÄŸlanmış bir üretim tesisi ve/veya teçhizatı ayarlarında herhangi bir deÄŸiÅŸiklik ancak dağıtım ÅŸirketinin onayı ile imalatçı talimatlarına uygun olarak yapılabilir.
(9) 4 üncü maddenin birinci fıkrası kapsamında gerçek kiÅŸilerce kurulacak mikro kojenerasyon tesislerinin sisteme enerji kaçırmayacak ÅŸekilde tasarlanması, kurulması ve iÅŸletilmesi esastır. 4 üncü maddenin ikinci fıkrası kapsamındaki kojenerasyon tesislerinin, 19 uncu maddenin birinci fıkrasında tanımlanan istisna hariç, sisteme enerji kaçırmayacak ÅŸekilde tasarlanması, kurulması ve iÅŸletilmesi esastır.
(10) BaÄŸlantı noktası itibarıyla, üretim tesisinin kısa devre akımına katkısı ile birlikte oluÅŸabilecek kısa devre akımı, dağıtım sistemi teçhizatının kısa devre akımı dayanma deÄŸerini aÅŸamaz.

BaÄŸlantı noktası seçimi
MADDE 13 – (1) BaÅŸvuruda beyan edilen üretim tesisinin kurulu gücünün;
a) 11 kWe ve altında olması halinde AG,
b) 11 kWe’nin üzerinde olan üretim tesisleri, yapılan teknik deÄŸerlendirme sonucunda AG veya YG,
seviyesinden dağıtım sistemine bağlanır. Bu husustaki bağlantı şartları Kurulca belirlenir.
(2) Bu Yönetmelik kapsamında dağıtım sistemine baÄŸlanan tüketim tesisi ile aynı yerdeki üretim tesislerinin dağıtım sistemine baÄŸlantısı için ek yatırım gerekmesi halinde ilgili mevzuatta yer verilen branÅŸman hattına iliÅŸkin hükümler uygulanır.
(3) AG seviyesinden baÄŸlanacak üretim tesislerinin toplam kapasitesi, bu üretim tesislerinin baÄŸlı olduÄŸu dağıtım transformatörünün gücünün yüzde otuzunu (%30) geçemez.
(4) Bir dağıtım transformatörünün AG seviyesinde bir kiÅŸiye bir yıl içerisinde tahsis edilebilecek kapasite EK-5 tabloya göre belirlenir.
(5) Bağlanılacak noktanın bağlanabilirlik oranının;
a) Kurulu gücü 500 kWe’ın üzerindeki kojenerasyon tesisleri için 35’in,
b) DiÄŸer üretim tesisleri için 100’ün,
üzerinde olması esastır. BaÄŸlanabilirlik oranının bu deÄŸerlerin altında olması durumunda dağıtım ÅŸirketi baÄŸlantı için baÅŸka bir baÄŸlantı noktası teklif edebilir.
(6) Tüketim tesisi ile aynı yerdeki üretim tesisleri hariç olmak üzere baÄŸlantı noktası tadil talepleri, bu Yönetmelik kapsamında belirlenen hükümlere göre deÄŸerlendirilir.
(7) Tüketim tesisi ile aynı yerde olmayan üretim tesisi ya da tesislerinin dağıtım sistemine baÄŸlantısı için gereken ek yatırımlar dağıtım ÅŸirketince yapılabilir.

Ä°ÅŸletme koÅŸullarının dışına çıkılması
MADDE 14 – (1) Can ve mal emniyetinin saÄŸlanması için, bu Yönetmelik kapsamında kurulan üretim tesisi ile baÄŸlantı ekipmanının, ÅŸebeke kaybı olması veya kısa devre arızası oluÅŸması durumlarında Kurulca belirlenecek koÅŸullara uygun olarak dağıtım sistemiyle baÄŸlantısının kesilmesi zorunludur. Üretim tesisi, bu durumların her birinde sistemde adalanmaya neden olmadan dağıtım sisteminden ayrılmalıdır.
(2) Dağıtım ÅŸirketi gerekçelerini bildirmek kaydıyla, baÄŸlantı noktasındaki dağıtım sisteminin durumuna göre ilgili mevzuatta öngörülen iÅŸletme koÅŸulları dışına çıkılmaması ve üretim tesisinin fliker etkisinin uygun seviyeye getirilebilmesi için ilave koruma tedbirlerinin alınmasını isteyebilir.

Güç kalitesi
MADDE 15 – (1) Üretim tesisi ve baÄŸlantı ekipmanı, Kurulca belirlenecek güç kalitesi standartlarını saÄŸlamalıdır.
(2) Evirici ile baÄŸlanacak üretim tesislerinin, tasarımı sebebiyle dağıtım sistemine enjekte ettiÄŸi doÄŸru akım miktarı üretim tesisinin anma akımının binde beÅŸini geçemez.

Teknik sorumluluk
MADDE 16 – (1) Dağıtım sistemine AG ve YG seviyesinden baÄŸlanacak üretim tesislerinin yapımı, iÅŸletmeye alınması, iÅŸletilmesi ve iÅŸ güvenliÄŸi sorumluluÄŸu üretim yapan gerçek veya tüzel kiÅŸiye aittir. Gerçek veya tüzel kiÅŸi bu kapsamda;
a) AG seviyesinden yapılacak baÄŸlantılar için, üretim tesisinin geçici kabulü yapılıncaya kadar,
b) YG seviyesinden yapılacak baÄŸlantılar için, üretim tesisinin projelendirilmesi aÅŸamasından baÅŸlamak üzere iÅŸletme süresince,
görev yapacak ilgili teknik mevzuat ve 18/3/2004 tarih ve 25406 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Elektrik Yüksek Gerilim Tesisleri Ä°ÅŸletme SorumluluÄŸu YönetmeliÄŸine göre yetkili iÅŸletme sorumlusu istihdam etmek ve/veya bu konuda gerekli hizmetleri almak zorunludur.
(2) Ä°ÅŸletme sorumlusu, üretim tesisi ve mütemmim cüzlerinin ilgili mevzuat ve ilgili teknik mevzuata uygun olarak teçhiz edilmesi ve iÅŸletilmesine nezaretle görevlidir. Sorumlu olduÄŸu mevzuata aykırılıklardan kaynaklanacak zararlardan iÅŸletme sahibi ile beraber müteselsilen sorumludur.
(3) Ä°stihdam veya hizmet iliÅŸkisinde, iÅŸletme sorumlusunun yetki ve görevine giren hükümlere aykırılıklardan kaynaklanan doÄŸrudan veya dolaylı zararlardan masuniyetini tazammun eden sorumsuzluk kaydı öngörülemez.

Uyum, bakım ve testler
MADDE 17 – (1) Üretim yapan gerçek veya tüzel kiÅŸi; dağıtım sistemine baÄŸlanacak üretim tesisinin, dağıtım sistemine, bu YönetmeliÄŸe ve baÄŸlantı ve sistem kullanım anlaÅŸmalarına uygun olduÄŸunu aÅŸağıdaki usul ve esaslar çerçevesinde dağıtım ÅŸirketine bildirir;
a) Üretim yapacak gerçek veya tüzel kiÅŸi; üretim tesisine ait imalat testi, tip testleri veya sertifikaları içerecek ÅŸekilde gerekli tüm teknik verilerin ve parametrelerin yer aldığı bir uyum raporunu üretim tesisinin hizmete alınması ve senkronizasyonundan en az bir ay önce hazırlar.
b) Üretim yapacak gerçek veya tüzel kiÅŸi; dağıtım ÅŸirketi ile mutabık kaldığı bir test programı ve takvimi çerçevesinde, otomatik gerilim ve hız regülatörleri, diÄŸer kontrol ve iletiÅŸim sistemleri üzerinde yapılacak hizmete alma testlerinin bir parçası olan açık ve yüklü devre ve fonksiyon testlerini dağıtım ÅŸirketi ile Bakanlık veya Bakanlığın yetki verdiÄŸi kuruluÅŸ ve/veya tüzel kiÅŸiler gözetimi altında yapar.
c) Üretim yapacak gerçek veya tüzel kiÅŸi; testlerden elde edilen sonuçları ve kontrol sistemi parametrelerinin son ayarlarını içeren bir nihai uyum raporu hazırlar ve dağıtım ÅŸirketine sunar.
(2) Üretim tesisine iliÅŸkin imalat testleri ve dağıtım ÅŸirketi ile Bakanlık veya Bakanlığın yetki verdiÄŸi kuruluÅŸ ve/veya tüzel kiÅŸiler gözetiminde yapılan fonksiyon testlerinden elde edilen sonuçlar, üretim tesisinin tip test raporunda sunulan veriler ile uyumlu olmak zorundadır.
(3) Üretim yapan gerçek ve tüzel kiÅŸi, üretim tesisinin bakımından sorumludur. Üretim tesisinin ve baÄŸlantı sisteminin, imalatçıların bakım ve/veya rutin deney için verdiÄŸi zaman dilimlerinde ve baÄŸlantı anlaÅŸmasındaki hükümlere göre yapılacak periyodik bakımlarının ilgili teknik mevzuata göre yaptırılması veya iÅŸletme sorumlusu tarafından yapılması ile yapılan bakımlara iliÅŸkin raporların dağıtım ÅŸirketine sunulması zorunludur. Ä°ÅŸletme sorumlusu periyodik bakımlardan dağıtım ÅŸirketine karşı ayrıca sorumludur.
(4) Dağıtım ÅŸirketi, bu Yönetmelik kapsamında kurulan üretim tesisi ile üretim tesisi ve baÄŸlantı sisteminde yapılan bakım, test ve deneylerin bu Yönetmelikte belirlenen esaslara uygunluÄŸunu denetleyebilir.

Sayaçlar
MADDE 18 – (1) Bu YönetmeliÄŸin uygulanması amacıyla, üretim ve tüketim tesislerinin aynı yerde bulunması halinde, baÄŸlantı anlaÅŸmasında belirlenen yere ilgili mevzuatta dengeleme ve uzlaÅŸtırma sisteminin gerektirdiÄŸi haberleÅŸmeyi saÄŸlayabilecek çift yönlü ölçüm yapabilen saatlik sayaç takılır.
(2) Bu YönetmeliÄŸin uygulanması amacıyla, üretim tesisinin tüketim tesisiyle aynı yerde bulunmaması halinde baÄŸlantı anlaÅŸmasında belirlenen yere ilgili mevzuatta dengeleme ve uzlaÅŸtırma sisteminin gerektirdiÄŸi haberleÅŸmeyi saÄŸlayabilecek sayaçlar için belirlenen özelliklere sahip saatlik sayaç takılır.
(3) Dağıtım sistemine baÄŸlı her bir üretim tesisinin üretimini ölçmek amacıyla ayrı bir sayaç bulundurulması zorunludur. Faturalamaya esas ölçüm noktası dağıtım sistemine baÄŸlantı noktasında birinci veya ikinci fıkraya uygun olarak tesis edilecek sayaçtır. Birinci ve ikinci fıkralara göre tesis edilen sayaçlar ilgili mevzuata göre tesis edilecek otomatik sayaç okuma sistemine uyumlu olur.
(4) Bir tüketim tesisi için kurulacak, farklı teÅŸvik fiyatlarına tabi yenilenebilir enerji kaynaklarına dayalı üretim tesis(ler)inde ve/veya mikro kojenerasyon tesislerinde üretilen elektrik enerjisinin ayrı ayrı saatlik ölçülmesine imkân verecek ÅŸekilde sayaç tesis edilir.

BEŞİNCÄ° BÖLÜM
Ticari Hükümler

Ä°htiyaç fazlası enerjinin tespiti
MADDE 19 – (1) Lisanssız üretim yapan gerçek ve tüzel kiÅŸilerin kendi ihtiyaçlarını karşılamak için üretim yapmaları esastır. Bu Yönetmelik kapsamında,
a) 4 üncü maddenin birinci fıkrası uyarınca gerçek veya tüzel kiÅŸilerce kurulan yenilenebilir enerji kaynaklarına dayalı üretim tesislerinde üretilen elektrik enerjisinin,
b) 4 üncü maddenin ikinci fıkrası uyarınca kurulan kojenerasyon tesislerinde üretilen elektrik enerjisinin,
üretim tesisi ile aynı yerde kurulu tüketim tesisinde ya da tesislerinde tüketilemeyen miktarı aynı kiÅŸinin uhdesindeki, üretim tesisiyle aynı yerde olmayan bir tüketim tesisinde ya da tesislerinde tüketilebilir.
(2) Dağıtım ÅŸirketi, bu Yönetmelik kapsamında üretim yapan gerçek ve tüzel kiÅŸilerin üreterek dağıtım sistemine verdikleri ihtiyaç fazlası elektrik enerjisi miktarını;
a) Üretim tesisi ile tüketim tesisinin aynı yerde olması halinde baÄŸlantı anlaÅŸmasında belirlenen yere takılan sayaç verilerinden saatlik bazda ve/veya
b) Üretim tesisi ile tüketim tesisinin aynı yerde olmaması halinde üretim sayacından elde edilen saatlik verilerden, tüketim tesisine iliÅŸkin saatlik sayaç verilerinin veya tüketim sayaçlarından saatlik bazda veri alınamayan tüketim tesisleri için DUY hükümleri uyarınca onaylanan profil uygulaması yapılarak elde edilen saatlik tüketim verilerinin mahsuplaÅŸtırılması suretiyle saatlik bazda,
tespit eder.
(3) Dağıtım ÅŸirketi, bu Yönetmelik kapsamındaki her bir üretici için ikinci fıkra kapsamında elde edilen saatlik verileri bir araya getirerek fatura dönemi bazında dağıtım sistemine verilen ihtiyaç fazlası elektrik enerjisi miktarını belirler.
(4) Bir OSB dağıtım ÅŸebekesine baÄŸlanan bu Yönetmelik kapsamındaki üretim tesislerinde üretilerek sisteme verilen ihtiyaç fazlası elektrik enerjisi, OSB dağıtım lisansı sahibi tüzel kiÅŸi tarafından iki ve üçüncü fıkralarda belirlenen usule uygun olarak tespit edilir ve bu enerjiyi satın almakla yükümlü bölgesinde bulunduÄŸu perakende satış lisansı sahibi dağıtım ÅŸirketine bildirilir.
(5) Dağıtım ÅŸirketi, muafiyetli üretim miktarı kapsamındaki üreticiler için belirlenen miktarları PMUM’a her ayın 4’üne kadar kaynak bazında, saatlik bazda günlük ve aylık toplam ÅŸeklinde ayrı ayrı bildirilir. Bu bildirim, ilgili OSB dağıtım lisansı sahibi tüzel kiÅŸilerden gelen verilerin eklenmesini müteakip yapılır.
(6) Serbest bölgelerde bu Yönetmelik kapsamında kurulan üretim tesisleri için ikinci ve üçüncü fıkra hükümleri uygulanır.

Ä°htiyaç fazlası enerjinin satın alınması
MADDE 20 –(1) 4 üncü maddenin birinci fıkrası kapsamında yenilenebilir enerji kaynaklarına dayalı olarak gerçek veya tüzel kiÅŸiler tarafından kurulan ve iÅŸletilen,
a) Tüketim tesisi ile aynı yerde kurulu üretim tesisinde ya da tesislerinde üretilerek her fatura döneminde sisteme verilen net elektrik enerjisi ile
b) Tüketim tesisi ile aynı yerde kurulu olmayan üretim tesisinde ya da tesislerinde üretilerek dağıtım sistemine verilen elektrik enerjisinden ilgili tüketim tesisinde, dağıtım sistemi kayıp oranları da dikkate alınarak belirlenecek tüketim miktarı tenzil edildikten sonra, her fatura dönemi için tüketilemeyen net elektrik enerjisi miktarı,
ihtiyaç fazlası elektrik enerjisi olarak perakende satış lisansı sahibi dağıtım ÅŸirketi tarafından YEK Kanununa ekli I sayılı Cetvelde kaynak bazında belirlenen fiyattan satın alınır. Bu fiyatlar ilgili üretim tesisinin sisteme enerji vermeye baÅŸladığı tarihten itibaren on yıl süreyle uygulanır.
(2) 4 üncü maddenin birinci fıkrası kapsamında tüzel kiÅŸilerce kurulan mikro kojenerasyon tesislerinde üretilerek sisteme verilen net enerji miktarı, perakende satış lisansı sahibi ilgili dağıtım ÅŸirketi tarafından YEK Kanununa ekli I sayılı Cetvelde belirlenen en düÅŸük fiyattan, tesisin sisteme enerji vermeye baÅŸladığı tarihten itibaren on yıl süreyle, satın alınır.
(3) 4 üncü maddenin birinci fıkrası kapsamında gerçek kiÅŸilerce kurulan mikro kojenerasyon tesisleri ile aynı maddenin ikinci fıkrası kapsamında kurulan kojenerasyon tesislerinin iÅŸletilmesi esnasında, 19 uncu maddenin birinci fıkrası kapsamında sisteme verilen enerji hariç, sisteme verilen ihtiyaç fazlası enerji, ilgili mevzuat uyarınca YEKDEM kapsamında deÄŸerlendirilir. Ancak bu enerji miktarı PMUM ve perakende satış lisansı sahibi dağıtım ÅŸirketi tarafından ödemeye esas alınmaz.
(4) Bir tüketim tesisi için farklı yenilenebilir enerji kaynaklarına dayalı birden çok üretim tesisinin kurulması halinde sisteme verilen ihtiyaç fazlası enerjinin hangi üretim tesisinden verildiÄŸinin tespit edilememesi durumunda söz konusu miktar için ikinci fıkra hükümleri uygulanır.
(5) Bir tüketim tesisi için yenilenebilir enerji kaynaklarına dayalı bir veya daha çok üretim tesisi ile bir mikro kojenerasyon tesisinin birlikte kurulması halinde sisteme verilen ihtiyaç fazlası enerjinin hangi üretim tesisinden verildiÄŸinin tespit edilememesi durumunda söz konusu miktar için ikinci fıkra hükümleri uygulanır.
(6) Bir tüketim tesisi için kojenerasyon tesisine ilaveten mikro kojenerasyon ve/veya yenilenebilir enerji kaynağına dayalı üretim tesisi ya da tesisleri kurulması halinde sisteme verilen ihtiyaç fazlası enerjinin hangi üretim tesisinden verildiÄŸinin tespit edilememesi durumunda söz konusu miktar ilgili mevzuat uyarınca YEKDEM kapsamında deÄŸerlendirilir. Ancak bu enerji miktarı için PMUM ve perakende satış lisansı sahibi dağıtım ÅŸirketi tarafından ödeme yapılmaz.

Ä°htiyaç fazlası enerjinin deÄŸerlendirilmesi
MADDE 21 – (1) 20 nci maddenin birinci fıkrası kapsamındaki elektrik enerjisi ilgili perakende satış lisansı sahibi dağıtım ÅŸirketi tarafından üretilerek sisteme verilmiÅŸ kabul edilir ve YEKDEM kapsamında deÄŸerlendirilir.
(2) 20 nci maddenin ikinci fıkrası kapsamındaki elektrik enerjisi ilgili perakende satış lisansı sahibi dağıtım şirketi tarafından sadece Kurul onaylı perakende satış tarifesi kapsamındaki abonelere satılabilir.
(3) Lisanssız üreticiler bu Yönetmelik kapsamındaki üretimleri için ikili anlaÅŸma ile elektrik satışı yapamazlar.

Ä°htiyaç fazlası enerjinin bedelinin tesbiti ve ödenmesi
MADDE 22 – (1) Perakende satış lisansı sahibi dağıtım ÅŸirketleri 20 nci maddenin birinci fıkrası kapsamında satın almakla yükümlü oldukları enerji miktarı için her bir üreticiye her bir fatura dönemi için yapacağı ödeme tutarını hesaplamak için sırasıyla aÅŸağıdaki iÅŸlemleri yapar;
a) 19 uncu maddenin üçüncü fıkrasına göre her bir üretici için belirlediÄŸi ihtiyaç fazlası üretim miktarını YEK Kanununa ekli I sayılı Cetvelde öngörülen fiyatlarla çarparak yapılacak ödemeyi belirler,
b) Bu fıkranın (a) bendine göre belirlediÄŸi bedele, 23 üncü madde uyarınca belirlediÄŸi bedeli ilave ederek ilgili fatura dönemi için yapılacak toplam ödemeyi bulur,
c) Bu fıkranın (b) bendine göre her bir üretici için bulduÄŸu bedelleri önce kaynak bazında toplayarak kaynak bazında yapılacak ödemeyi belirler,
ç) Bu fıkranın (c) bendine göre kaynak bazında belirlediÄŸi bedelleri toplayarak ilgili fatura dönemi için PMUM’a bildireceÄŸi lisanssız üreticilere ödenecek toplam bedeli (LÜYTOB) belirler,
d) Bu fıkranın (ç) bendi uyarınca bulduÄŸu miktarı PMUM’a piyasa yönetim sistemi üzerinden her ayın ilk sekiz günü içerisinde bildirir,
e) PMUM tarafından kendisine yapılan ödemeyi ilgili üreticilere öder.
(2) Perakende satış lisansı sahibi dağıtım ÅŸirketi, birinci fıkra hükümlerine göre PMUM’a bildirdiÄŸi bedelin kendisine eksik ödenmesi halinde birinci fıkra kapsamındaki ödemeleri aynı oranda eksik yapar. PMUM’un önceki fatura dönemlerinden kalan eksik ödemesini ilgili fatura döneminde fazla ödeme ÅŸeklinde yapması halinde fazla kısım eksik ödeme yapılan üreticilere payları oranında ödenir.
(3) Perakende satış lisansı sahibi dağıtım ÅŸirketleri 20 nci maddenin ikinci fıkrası kapsamında satın almakla yükümlü oldukları enerji miktarı için her bir üreticiye yapacağı ödeme tutarını hesaplamak için sırasıyla aÅŸağıdaki iÅŸlemleri yapar;
a) 19 uncu maddenin üçüncü fıkrasına göre her bir üretici için belirlediÄŸi ihtiyaç fazlası üretim miktarını YEK Kanununa ekli I sayılı Cetvelde öngörülen en düÅŸük fiyatla çarparak yapılacak ödemeyi belirler.
b) 19 uncu maddenin üçüncü fıkrası kapsamında yapılan tespit tarihini izleyen altı gün içerisinde, dağıtım sistemine verilen ihtiyaç fazlası enerji miktarı ile enerji alımına esas birim fiyatı ilgili tüzel kiÅŸiye bildirir.
c) Ä°lgili tüzel kiÅŸi tarafından düzenlenen faturanın dağıtım ÅŸirketine tebliÄŸ tarihini izleyen on iÅŸgünü içerisinde, fatura bedelini ilgili tüzel kiÅŸinin bildireceÄŸi banka hesabına yatırır.
(4) Dağıtım ÅŸirketinin, birinci fıkrada belirlenen istisna dışında, ödemede temerrüde düÅŸmesi halinde 21/7/1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 51 inci maddesine göre belirlenen gecikme zammı oranı uygulanır.

Yerli ürün kullanımının desteklenmesi
MADDE 23 – (1) Perakende satış lisansı sahibi dağıtım ÅŸirketleri 20 nci maddenin birinci fıkrası kapsamında satın almakla yükümlü oldukları enerji miktarı için her bir üreticiye her bir fatura döneminde yapacağı yerli ürün kullanımını destekleme bedelini, 19 uncu maddenin üçüncü fıkrasına göre belirlenen ihtiyaç fazlası üretim miktarını YEK Kanununa ekli II sayılı Cetvelde belirlenen fiyatlardan yararlanarak Bakanlıkça YEK Kanununun 6/B maddesi uyarınca çıkarılacak YönetmeliÄŸe göre hesaplanmış destek fiyatıyla çarparak belirler.
(2) Bir tüketim tesisi için yenilenebilir enerji kaynaklarına dayalı birden fazla üretim tesisi kurulması halinde yerli ürün kullanım desteÄŸi, her bir üretim tesisinden sisteme verilen ihtiyaç fazlası enerji için birinci fıkra hükümleri ayrı ayrı uygulanarak bulunur.

Ä°tirazlar
MADDE 24 – (1) Bu Yönetmelik kapsamında üretim yapan gerçek ve tüzel kiÅŸiler, bu YönetmeliÄŸin 19 uncu, 20 nci, 22 nci ve 23 üncü maddeleri uyarınca perakende satış lisansı sahibi dağıtım ÅŸirketi tarafından yapılan iÅŸ ve iÅŸlemlere, iÅŸlemin kendilerine bildirim tarihinden itibaren üç gün içerisinde itiraz edebilir.
(2) Perakende satış lisansı sahibi dağıtım ÅŸirketi, itiraz tarihinden itibaren üç gün içerisinde itiraza konu iÅŸlemi yeniden inceleyerek gerekmesi halinde düzeltir ve sonucu itiraz sahibine bildirir.
(3) Ödemeye esas miktarların ve bedelin deÄŸiÅŸmesi halinde fark bir sonraki fatura döneminde düzeltilir.


ALTINCI BÖLÜM

ÇeÅŸitli Hükümler

Üretim tesislerinin iÅŸletmeye girmesi
MADDE 25 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerine göre dağıtım sistemine baÄŸlanacak üretim tesislerinin geçici kabul iÅŸlemlerinin, baÄŸlantı anlaÅŸmasının imza tarihinden itibaren;
a) YG seviyesinden baÄŸlanacak hidroelektrik üretim tesislerinde üç yıl,
b) YG seviyesinden baÄŸlanacak hidroelektrik dışındaki üretim tesislerinde iki yıl,
c) AG seviyesinden baÄŸlanacak tüm üretim tesislerinde bir yıl,
içerisinde tamamlanması zorunludur. Bu sürelerin sonunda üretim tesisinin tamamlanmaması halinde baÄŸlantı ve sistem kullanım anlaÅŸmaları ile su kullanım haklarına iliÅŸkin izin belgeleri kendiliÄŸinden hükümsüz hale gelir.

Denetim
MADDE 26 – (1) Bu Yönetmelik kapsamında kurulacak üretim tesisleri, Kanunun 5 inci maddesinin altıncı fıkrası ile YEK Kanununun 6/A maddesinin birinci fıkrası uyarınca lisanssız üretim tesislerinin denetimine iliÅŸkin yönetmelik kapsamında denetlenir.


Kamulaştırma
MADDE 27 – (1) Bu Yönetmelik kapsamında kurulacak üretim tesisleri için Kurum tarafından kamulaÅŸtırma yapılmaz. Ä°lgili kurum ve kuruluÅŸlardan mevzuatı uyarınca gerekli izinler alınmak kaydıyla Kamu veya Hazine arazileri üzerinde üretim tesisi kurulabilir.

Bilgilerin toplanması
MADDE 28 – (1) Dağıtım ÅŸirketleri, bölgelerinde bulunan bu Yönetmelik kapsamında üretim baÅŸvurusunda bulunan, baÅŸvurusu olumlu sonuçlananlar ile olumsuz sonuçlananlar ve iÅŸletmeye girenlere iliÅŸkin kurulu güç, üretim miktarı, kaynak türü, gerilim seviyesi, üretim teknolojisi, il-ilçesi ve Kurumca belirlenecek diÄŸer parametrelere uygun bildirimleri Kurumca belirlenecek formlarla her yılın Åžubat ve AÄŸustos aylarında Kuruma sunar.


Yasaklar ve yaptırımlar
MADDE 29 – (1) Dağıtım ÅŸirketleri, bu Yönetmelik kapsamındaki üretim tesisleri arasında ayrım yapamaz.
(2) Bu Yönetmelik kapsamına giren üretim tesisleri 14/4/2009 tarihli ve 27200 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Elektrik Piyasası Dengeleme ve UzlaÅŸtırma YönetmeliÄŸi kapsamında dengeleme birimi olamaz ve uygulamalara katılamazlar.
(3) Bu Yönetmelik kapsamındaki üretim tesislerinde üretilen elektrik enerjisi ticarete konu edilemez, üretim tesisinin bulunduÄŸu dağıtım bölgesinin dışında tüketime sunulamaz. Bu Yönetmelik kapsamında yenilenebilir enerji kaynaklarından üretilerek dağıtım sistemine verilen ihtiyaç fazlası elektrik enerjisinin perakende satış lisansı sahibi dağıtım ÅŸirketi tarafından satın alınarak YEKDEM kapsamında satılması ile bu Yönetmelik kapsamında tüzel kiÅŸilerce kurulan mikro kojenerasyon tesislerinde üretilerek sisteme verilen ihtiyaç fazlası elektrik enerjisinin perakende satış lisansı sahibi dağıtım ÅŸirketi tarafından satın alınarak perakende satış tarifesi yoluyla satılması bu hükmün istisnasıdır.
(4) Bu Yönetmelik hükümlerine aykırı hareket eden gerçek veya tüzel kiÅŸi dağıtım ÅŸirketi tarafından ihtar edilerek aykırılığın giderilmesi için kendisine 15 günden az olmamak kaydıyla makul bir süre verilir. Verilen süre zarfında da aykırılığın giderilmemesi durumunda, bu kiÅŸinin sisteme elektrik enerjisi vermesi, tüketim tesisinin sistemden enerji çekmesine engel olmayacak biçimde dağıtım ÅŸirketi tarafından engellenebilir.
(5) Bu Yönetmelik kapsamında üretim yapan gerçek ve tüzel kiÅŸiler ile bu Yönetmelik uyarınca iÅŸ ve iÅŸlem yapan kamu tüzel kiÅŸileri, 5 inci maddenin dördüncü fıkrası hükümleri saklı kalmak kaydıyla, aralarındaki anlaÅŸmazlıkların çözümü amacıyla Kuruma baÅŸvurabilir.


DiÄŸer hükümler
MADDE 30 – (1) Üretim yapmak isteyen gerçek ve tüzel kiÅŸiler, üretim tesisinin kurulması için gerekli olan her türlü izin, ruhsat, onay ve benzeri belgeyi almakla yükümlüdür.
(2) Bu Yönetmelik kapsamında dağıtım sistemine AG seviyesinden baÄŸlı üretim tesislerinden beslenen ve üretim tesisi ile aynı yerde olan tüketim tesisleri için emreamade kapasite bedeli tahakkuk ettirilmez.
(3) Bu Yönetmelik kapsamında dağıtım lisansı sahibi kiÅŸilerce tahsil edilebilecek baÅŸvuru bedeli her yıl 31 Aralık tarihine kadar Kurul tarafından belirlenir. Perakende satış lisansı sahibi dağıtım ÅŸirketlerinin bu Yönetmelik kapsamında fiilen üretim yapan kiÅŸiler için yürüttükleri iÅŸ ve iÅŸlemler karşılığında tahsil edebileceÄŸi yıllık iÅŸletim ücreti her yıl 31 Aralık tarihine kadar Kurul tarafından belirlenir. Üretim tesislerinin ilgili mevzuat gereÄŸi ödemekle yükümlü oldukları bedeller saklıdır.
(4) Bu Yönetmelik kapsamında kurulacak üretim tesislerinde kullanılacak YEK Kanununa ekli II sayılı Cetvelde adı geçen mekanik ve/veya elektro-mekanik aksamdan her birinin, ithalat tarihi baz alınarak, en fazla beÅŸ önceki takvim yılında üretilmiÅŸ olması zorunludur.
(5) Bu Yönetmelik uyarınca üretim yapacak kiÅŸiler, üretim tesisinin kurulması, iÅŸletilmesi ve sistem güvenliÄŸine iliÅŸkin bu Yönetmelikte belirlenmeyen hususlar bakımından, idari para cezaları hariç, ilgili mevzuat kapsamında üretim lisansı almış kiÅŸiler gibi deÄŸerlendirilir.
(6) Kurum; lisanssız üretim tesislerinin projelendirilmesi, sisteme baÄŸlantısı, sistem kullanımı, lisanssız elektrik üretimi yapmaktan kaynaklanan hak ve yükümlülükleri ile sisteminin ilgili mevzuatta öngörülen güvenlik, teknik ve kalite esaslarına göre iÅŸletilmesine dair bu YönetmeliÄŸin uygulanmasına iliÅŸkin alt düzenleyici iÅŸlemler yapmaya yetkilidir.


Yürürlükten kaldırılan yönetmelik
MADDE 31 – (1) 3/12/2010 tarihli ve 27774 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Elektrik Piyasasında Lisanssız Elektrik Üretimine Ä°liÅŸkin Yönetmelik yürürlükten kaldırılmıştır.
Atıflar
MADDE 32 – (1) 3/12/2010 tarihli ve 27774 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Elektrik Piyasasında Lisanssız Elektrik Üretimine Ä°liÅŸkin YönetmeliÄŸe yapılmış atıflar bu YönetmeliÄŸe yapılmış sayılır.


Yapılmış başvurular
GEÇÄ°CÄ° MADDE 1 –(1) 3 Aralık 2010 tarihinden bu YönetmeliÄŸin Resmî Gazete’de yayımlandığı tarihe kadar, YEK Kanununa ve/veya 3/12/2010 tarihli ve 27774 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Elektrik Piyasasında Lisanssız Elektrik Üretimine Ä°liÅŸkin YönetmeliÄŸe göre üretim tesisi kurmak amacıyla dağıtım ÅŸirketlerine veya il özel idarelerine veya Devlet Su Ä°ÅŸleri Genel MüdürlüÄŸü merkez ya da taÅŸra teÅŸkilatlarına yapılmış baÅŸvurular, iÅŸlem yapılmaksızın sahiplerine iade edilir.


Yapılacak başvurular
GEÇÄ°CÄ° MADDE 2 –(1) Bu YönetmeliÄŸin Resmî Gazete’de yayımlandığı tarihten 30 uncu maddenin altıncı fıkrasına göre çıkarılacak alt düzenleyici iÅŸlemin Resmî Gazete’de yayımlanacağı tarihe kadar bu YönetmeliÄŸe göre üretim yapmak amacıyla yapılacak olan baÅŸvurular, ilgili alt düzenleyici iÅŸlemin Resmî Gazete’de yayımlandığı tarihi içeren takvim ayı içinde yapılan baÅŸvurularla birlikte deÄŸerlendirilir.


Yürürlük
MADDE 33 – (1) Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüÄŸe girer.


Yürütme
MADDE 34 –(1) Bu Yönetmelik hükümlerini Enerji Piyasası Düzenleme Kurumu BaÅŸkanı yürütür.


Ekleri için tıklayınız.