6217 SAYILI YARGI HİZMETLERİNİN HIZLANDIRILMASI AMACIYLA BAZI KANUNLARDA DEĞİŞİKLİK YAPILMASINA DAİR KANUN

YARGI HİZMETLERİNİN HIZLANDIRILMASI AMACIYLA BAZI KANUNLARDA DEĞİŞİKLİK YAPILMASINA DAİR KANUN

Kanun No. 6217

Kabul Tarihi: 31/3/2011

MADDE 1- 21/6/1927 tarihli ve 1111 sayılı Askerlik Kanununun 47 nci maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Askere sevk için çaÄŸrıldıkları halde;
a) Kendisinin tutukluluÄŸu veya hükümlülüÄŸü ya da herhangi bir resmi saÄŸlık kurumu raporuyla belgelendirilmiÅŸ istirahat gerektiren hastalığı,
b) Ana, baba, eÅŸ, kardeÅŸ veya çocuÄŸunun resmi saÄŸlık kurumu heyet raporuyla belgelendirilmiÅŸ hayati tehlike içinde olduklarını gösteren hastalığı,
c) Sevkten önceki veya sonraki onbeÅŸ gün içinde ikinci derece dâhil kan veya kayın hısımlarından birinin ölümü,
d) Sevkten önceki veya sonraki onbeÅŸ gün içinde kendisi veya ikinci derece dâhil kan veya kayın hısımlarından birinin evlenmesi,
e) Sevkten önceki veya sonraki iki ay içinde çocuÄŸunun doÄŸması,
nedeniyle askerlik ÅŸubesine gelemeyecek olanlar, bu mazeretlerini kanıtlayan belgeleri askerlik ÅŸubesinde bulundururlar. Bunlar hakkında bakaya iÅŸlemi yapılmaz. Bu mazeretler dışındaki nedenlerle sevkin son gününe kadar askerlik ÅŸubesine gelmeyenler ile gelip de sevk evrakını alanlardan, kendilerine verilen yol süresi sonunda birliÄŸine katılmayanlar, bakaya olarak kabul edilirler.”
MADDE 2- 1111 sayılı Kanunun 86 ncı maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“MADDE 86- Son yoklamada bulundukları yerdeki askerlik meclisi, elçilik veya konsolosluklara gelmeyen ve bu Kanunda yazılı bir mazereti bulunduÄŸuna dair belge ibraz etmemiÅŸ olanlardan, birlikte son yoklamaya tabi oldukları doÄŸumluların yurt genelinde normal sevk yılı içindeki ilk celp ve sevk tarihinden sonra ve son celp ve sevk döneminin bitiminden önce ele geçen veya kendiliÄŸinden gelenlerden yüz Türk Lirası idarî para cezası alınır ve bulundukları yerde resmi bir hekime yahut en yakın yerde bulunan asker hastanesinde muayene ettirilirler. Muayene neticesinde askerliÄŸe elveriÅŸli oldukları anlaşılanlardan erteleme hakkı bulunmayanlar askerlik meclislerince, bu meclisler toplu deÄŸilse idare heyetlerince haklarında karar alınarak Milli Savunma Bakanlığınca tespit edilen sınıf ve tertibat yerlerine derhal sevk olunurlar.
Son yoklamada bulundukları yerdeki askerlik meclisi, elçilik veya konsolosluklara gelmeyen ve bu Kanunda yazılı bir mazereti bulunduÄŸuna dair belge ibraz etmemiÅŸ olanlardan, birlikte son yoklamaya tabi oldukları doÄŸumluların yurt genelinde normal sevk yılı içindeki son celp ve sevk döneminin bitimine kadar ele geçmeyenler, elde edildiklerinde bulundukları yerde resmi bir hekime yahut en yakın yerde bulunan asker hastanesinde muayene ettirilirler. Muayene neticesinde askerliÄŸe elveriÅŸli oldukları anlaşılanlardan erteleme   hakkı   bulunmayanlar  askerlik   meclislerince,   bu   meclisler  toplu  deÄŸilse  idare heyetlerince haklarında karar alınarak Milli Savunma Bakanlığınca tespit edilen sınıf ve tertibat yerlerine derhal sevk olunurlar.
Ä°kinci fıkra kapsamında yoklama kaçağı kaldıktan sonra ertelemesi yapılanlar ile birliklerine sevk edilenler hakkında bu Kanunun 89 uncu maddesinin dört ila yedinci fıkra hükümleri uygulanır.
Yoklama kaçağı iken ertelemesi yapılmış olanlar, ertelemelerinin bittiÄŸi tarihi takip eden ilk mesai günü sevk edilirler.”
MADDE 3- 1111 sayılı Kanunun 89 uncu maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“MADDE 89- Sınıf ve tertibatı belirlenmiÅŸ olanlardan, yapılan bildirim veya duyuru üzerine birlikte sevk edilecekleri emsallerinin sevk tarihinin son gününe kadar gelmeyen ve bu durumları 47 nci maddede yazılı özürlerinden ileri gelmediÄŸi belirlenenler ile sevk edildikten sonra askerliÄŸini yapacağı kıtaya gitmeksizin kaçanlardan elde edilip de erteleme hakkı bulunmayanlar derhal sevk olunurlar.
Bunlardan yedek subay yetişme şartlarını taşıyanlar, muayyen zamanlarda birliklerine veya yedek subay yetiştiren sınıf okullarına sevk edilirler.
Bakaya iken ertelemesi yapılmış olanlar, ertelemelerinin bittiÄŸi tarihi takip eden ilk mesai günü sevk edilirler.
Barışta, kabul edilebilir bir özrü olmaksızın;
a) Yoklama kaçaklarından birlikte son yoklamaya tabi oldukları doÄŸumluların yurt genelinde normal sevk yılı içindeki son kafilesi gönderilmiÅŸ bulunanlar için, son kafilenin gönderilmesi tarihinden,
b) Saklılardan yaşıtlarının yurt genelinde normal sevk yılı içindeki son kafilesi gönderilmiÅŸ bulunanlar için, son kafilenin gönderilmesi tarihinden,
c) Bakaya kalanlar için, bakaya kaldıkları tarihten,
d) Ä°htiyat erattan çaÄŸrılıp da birlikte iÅŸleme tabi olduÄŸu kiÅŸiler gönderilmiÅŸ bulunanlar için, en son gönderilme tarihinden,
e) Yoklama kaçağı, saklı veya bakaya olup olmamasına bakılmaksızın askerlik ÅŸubesince sevk edildiÄŸi kıtasına katılmayan veya geç katılanlar için, kendilerine tanınan kanuni yol süresinin bitiminden,
itibaren dört ay içinde gelenler ikiyüzelli, yakalananlar bin; dört aydan sonra bir yıl içinde gelenler beÅŸyüz, yakalananlar ikibin; bir yıldan sonra gelenler yediyüzelli, yakalananlar üçbin Türk Lirası idarî para cezasıyla cezalandırılır. Bir yıldan sonra tamamlanan her takvim yılı için kendiliÄŸinden gelenler ayrıca bin, yakalananlar ayrıca ikibin Türk Lirası idarî para cezası ile cezalandırılır. Ancak, bu eylemlerinden sonra askerlik ÅŸubesince ilk sevk edildikleri kıtalara gecikmeksizin katılmaları halinde haklarında verilecek idarî para cezalarının yarısı verilir.
Bu madde uyarınca verilecek idarî para cezalarına iliÅŸkin evrak, yükümlünün baÄŸlı olduÄŸu askerlik ÅŸubesi baÅŸkanlıklarınca yükümlünün nüfusa kayıtlı olduÄŸu yer mülki idare amirliklerine gönderilir ve idarî para cezası ilgili il ya da ilçe idare kurullarınca verilir.
Bu madde uyarınca verilen idarî para cezaları hakkında 30/3/2005 tarihli ve 5326 sayılı Kabahatler Kanununda öngörülen kanun yoluna müracaat edilebilir. Bu cezaların yerine getirilmesi askerlik hizmetlerinin sonuna bırakılır. Bu süreler içinde zamanaşımı iÅŸlemez.
Barışta, dördüncü fıkra uyarınca verilen idarî para cezası kesinleÅŸtikten sonra dördüncü fıkrada sayılan eylemlerden herhangi birini iÅŸleyenler ile bu eylemleri seferberlik ve savaÅŸ halinde iÅŸleyenler hakkında askerlik ÅŸubelerince suç dosyaları hazırlanarak yükümlünün nüfusa kayıtlı olduÄŸu yer Cumhuriyet baÅŸsavcılığına gönderilir.”
MADDE 4- 22/5/1930 tarihli ve 1632 sayılıAskeri Ceza Kanununun 63 üncü maddesinin (1) numaralı fıkrası aÅŸağıdaki ÅŸekilde deÄŸiÅŸtirilmiÅŸtir.
“1- Barışta, 1111 sayılı Askerlik Kanununun 89 uncu maddesi uyarınca haklarında verilen idarî para cezası kesinleÅŸtikten sonra kabul edilecek bir özrü olmadan,
a) Yoklama kaçaklarından birlikte son yoklamaya tabi oldukları doÄŸumluların yurt genelinde normal sevk yılı içindeki son kafilesi gönderilmiÅŸ bulunanlar için, son kafilenin gönderilmesi tarihinden,
b) Bakaya kalanlar için, bakaya kaldıkları tarihten,
c) Ä°htiyat erattan çaÄŸrılıp da birlikte iÅŸleme tabi olduÄŸu kiÅŸiler gönderilmiÅŸ bulunanlar için, en son gönderilme tarihinden,
d) Yoklama kaçağı, saklı veya bakaya olup olmamasına bakılmaksızın askerlik ÅŸubesince sevk edildiÄŸi kıtasına katılmayan veya geç katılanlar için, kendilerine tanınan kanuni yol süresinin bitiminden,
itibaren dört ay içinde gelenler altı aya kadar, yakalananlar iki aydan altı aya kadar; dört aydan sonra bir yıl içinde gelenler iki aydan bir yıla kadar, yakalananlar dört aydan bir yıla kadar; bir yıldan sonra gelenler dört aydan iki yıla kadar, yakalananlar altı aydan üç yıla kadar hapis cezasıyla cezalandırılır.”
MADDE 5-9/6/1932 tarihli ve 2004 sayılı Ä°cra ve Ä°flas Kanununun 353 üncü maddesinin birinci fıkrası aÅŸağıdaki ÅŸekilde deÄŸiÅŸtirilmiÅŸtir.
“Ä°cra mahkemesinin verdiÄŸi tazyik ve disiplin hapsine iliÅŸkin kararlara karşı, tefhim veya tebliÄŸ tarihinden itibaren yedi gün içinde itiraz edilebilir. Mahkeme itirazı incelemesi için dosyayı o yerde icra mahkemesinin birden fazla dairesinin bulunması hâlinde, numara olarak kendisini izleyen daireye, son numaralı daire için birinci daireye, o yerde icra mahkemesinin tek dairesi bulunması hâlinde asliye ceza mahkemesine, icra mahkemesi hâkimi ile asliye ceza mahkemesi hâkiminin aynı hâkim olması hâlinde ise en yakın asliye ceza mahkemesine gönderir. Ä°tiraz incelemesi neticesinde verilen karar kesindir.”
MADDE 6- 2004 sayılı Kanunun 354 üncü maddesinin baÅŸlığı “Davanın ve cezanın düÅŸmesi ile ceza verilemeyecek hâller” ÅŸeklinde deÄŸiÅŸtirilmiÅŸ ve maddeye aÅŸağıdaki fıkra eklenmiÅŸtir.
“Nafaka alacaklarına iliÅŸkin takipler hariç, alacak miktarı Asgari Ücret Tespit Komisyonu tarafından her yıl belirlenen aylık en yüksek brütasgari ücret tutarının altında kalan takiplerde bu Kanunda öngörülen disiplin ve tazyik hapsi uygulanmaz.”
MADDE 7- 15/7/1950 tarihli ve 5682 sayılı Pasaport Kanununun 33 üncü maddesi aÅŸağıdaki ÅŸekilde deÄŸiÅŸtirilmiÅŸtir.
“MADDE 33-Türkiye Cumhuriyeti sınırlarını pasaportsuz veya pasaport yerine kaim olacak bir vesikayı hamil olmaksızın terkeden veya buna teÅŸebbüs edenlere bin Türk Lirasından üçbin Türk Lirasına kadar idarî para cezası verilir.”           
MADDE 8- 5682 sayılı Kanunun 34 üncü maddesi aÅŸağıdaki ÅŸekilde deÄŸiÅŸtirilmiÅŸtir.
“MADDE 34- Türkiye Cumhuriyeti sınırlarından her nasılsa pasaportsuz olarak girmiÅŸ olan vatandaÅŸlar ve yabancılara bin Türk Lirasından üçbin Türk Lirasına kadar idarî para cezası verilir. Bunlardan yabancı olanlar sınır dışı edilirler.”
MADDE 9- 5682 sayılı Kanunun 35 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“MADDE 35- Bakanlar Kurulunca tayin olunan mahallerden baÅŸka yerlerden Türkiye'ye giren veya Türkiye'den çıkanlar usulüne uygun pasaport veya vesika taşısalar bile beÅŸyüz Türk Lirası idarî para cezası ile cezalandırılırlar.”
MADDE 10- 5682 sayılı Kanunun 38 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“MADDE 38- Bu Kanun hükümlerine göre idarî para cezasına karar vermeye, ilgili kolluk birimi amiri yetkilidir.”
MADDE 11- 31/8/1956 tarihli ve 6831 sayılı Orman Kanununun 91 inci maddesinin beşinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“14 üncü maddenin (A) ve (B) bentleriyle yasak edilen ve yukarıdaki fıkralarda yazılı bulunmayan fiilleri iÅŸleyenlere, ikiyüzelli Türk Lirasından ikibin Türk Lirasına kadar idarî para cezası verilir. Bu fiillerin, 3 üncü madde gereÄŸince orman rejimi altına alınan yerlerde veya 23 üncü, 24 üncü ve 25 inci maddeler gereÄŸince muhafaza ormanı veya milli park olarak ayrılmış ormanlarda iÅŸlenmesi halinde verilecek idarî para cezası beÅŸyüz Türk Lirasından az olamaz. Bu fiilin konusunu oluÅŸturan veya iÅŸlenmesi suretiyle elde edilen eÅŸyanın mülkiyetinin kamuya geçirilmesine de karar verilir.”
MADDE 12- 2/7/1964 tarihli ve 492 sayılı Harçlar Kanununun 13 üncü maddesinin birinci fıkrasının (i) bendinde yer alan “açılan davalar” ibaresinden sonra gelmek üzere “ve kanun yolu baÅŸvuruları ile ceza mahkemelerinden verilen kararlara karşı kanun yolu baÅŸvuruları,” ibaresi eklenmiÅŸtir.
MADDE 13- 492 sayılı Kanunun (1) sayılı Tarifesinin “A- Mahkeme Harçları” bölümünün “Hukuk ve ticaret davalarıyla, idarî davalarda ihtilafsız yargı konularında ve icra tetkik mercilerinde” baÅŸlığında yer alan “Hukuk” ibaresinden sonra gelmek üzere “, ceza” ibaresi eklenmiÅŸ, “IV. Temyiz ve itiraz harçları” kısmı baÅŸlığıyla birlikte aÅŸağıdaki ÅŸekilde deÄŸiÅŸtirilmiÅŸ ve aynı Kanunun (2) sayılı Tarifesinin “II- Maktu harçlar” bölümünün (11) numaralı bendine “miras taksim mukaveleleri,” ibaresinden sonra gelmek üzere “mirasçılık belgesi,” ibaresi eklenmiÅŸtir.

“IV. Temyiz, istinaf ve itiraz harçları:
a) Yargıtay hukuk dairelerine yapılacak temyiz başvurularında			90 TL
	b) Yargıtay ceza dairelerine yapılacak temyiz başvurularında	40 TL
	c) Danıştaya yapılacak temyiz başvurularında	90 TL
	d) Yürütmenin durdurulmasına iliÅŸkin itirazlar dahil olmak üzere bölge idare mahkemelerine itirazen yapılacak baÅŸvurularda	50 TL
	e) Bölge adliye mahkemeleri hukuk dairelerine yapılacak istinaf yolu baÅŸvurularında	50 TL
	f) Bölge adliye mahkemeleri ceza dairelerine yapılacak istinaf yolu baÅŸvurularında	20 TL
	g) Ä°darî yaptırımlar konusunda sulh ceza mahkemelerince verilen son karara karşı itirazen yapılacak baÅŸvurularda	20 TL
	h) Ä°cra mahkemelerinin kararlarına karşı itirazen yapılacak baÅŸvurularda	20 TL”

MADDE 14- 18/1/1972 tarihli ve 1512 sayılı Noterlik Kanununa 71 inci maddesinden sonra gelmek üzere “DiÄŸer Ä°ÅŸlemler” baÅŸlığıyla “Üçüncü Bölüm” ve aÅŸağıdaki maddeler eklenmiÅŸtir.
“ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
DiÄŸer Ä°ÅŸlemler
Noterlerin yapabilecekleri diÄŸer iÅŸlemler:
MADDE 71/A- Aşağıda belirtilen işlemler noterler tarafındanda yapılabilir:
a) Terk eden eÅŸin ortak konuta davet edilmesi.            

b) Mirasçılık belgesi verilmesi.

Uygulanacak usul:
MADDE 71/B- Noterler, ilgilinin yazılı veya sözlü baÅŸvurusu üzerine, talep edilen iÅŸlemle ilgili bir tutanak düzenler. Ä°ÅŸlemler yapılırken, o iÅŸlemlerle ilgili özel kanunlarındaki usuller de gözetilir. Talebin konusu bir belge düzenlenmesini gerektiriyorsa noter, ilgilisine bu belgeyi de düzenleyerek verir.
Noterler, bu Kanunun 71/A maddesinde belirtilen iÅŸlemleri bizzat yaparlar. Ancak, noterlik dairesinde imza yetkisi verilmiÅŸ hukuk fakültesi mezunu görevli veya noter stajyeri mevcut ise bu iÅŸlemler onun tarafından da yapılabilir.
Mirasçılık belgesi verilmesinin yargılamayı gerektirmesi, nüfus kayıtlarının mirasçılık belgesi verilmesi konusunda yeterli olmaması veya mirasçılık belgesinin yabancılar tarafından talep edilmesi durumunda, mirasçılık belgesi noterler tarafından verilemez.
Bu Kanunun 71/A maddesinde yer alan iÅŸlemlere iliÅŸkin taleplerde noterler tarafından alınacak ücret Noterlik Ücret Tarifesinde ayrıca gösterilir. Bu iÅŸlemlere iliÅŸkin düzenlenen kâğıtlar deÄŸerli kâğıt bedellerinden istisnadır.
Bu maddenin uygulanmasına iliÅŸkin usul ve esaslar Adalet Bakanlığınca çıkarılacak yönetmelikle düzenlenir.
Ä°tiraz:
MADDE 71/C-Noterlerin verdikleri mirasçılık belgesi hakkında, menfaati ihlal edilenler tarafından sulh hukuk mahkemesine itirazda bulunulabilir. Sulh hukuk mahkemesi, itiraz üzerinde verdiÄŸi kararın bir örneÄŸini  ilgili notere ve Türkiye Noterler BirliÄŸine bildirir.”
MADDE 15- 6/1/1982 tarihli ve 2575 sayılı DanıştayKanununun 52 nci maddesine aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
“3. BaÅŸkanlık Kurulunun, (1) numaralı fıkranın (a) ve (b) bentleri uyarınca verdiÄŸi kararlara karşı, yedi gün içinde üye tamsayısının en az üçte biri tarafından yazılı olarak Danıştay Genel Kuruluna itiraz edilebilir. Genel Kurul, BaÅŸkanlık Kurulu kararlarını aynen onaylayabileceÄŸi gibi deÄŸiÅŸtirerek de onaylayabilir.”
MADDE 16- 2575 sayılı Kanuna 95 inci maddesinden sonra gelmek üzere aÅŸağıdaki madde eklenmiÅŸtir.
“Bilgi Ä°ÅŸlem Merkezi MüdürlüÄŸü ve görevleri
MADDE 95/A- Bilgi Ä°ÅŸlem Merkezi, Danıştay BaÅŸkanlığına baÄŸlı olarak görev yapar ve bir müdür yönetiminde yeteri kadar ÅŸef, mühendis, programcı, çözümleyici, bilgisayar iÅŸletmeni, veri hazırlama ve kontrol iÅŸletmeni ile teknisyenden oluÅŸur.
Bilgi Ä°ÅŸlem Merkezi MüdürlüÄŸünün görevleri ÅŸunlardır:
a) Danıştay BaÅŸkanlığında bilgi iÅŸlem sistemini ilk derece ve bölge idare mahkemeleri biliÅŸim sistemiyle koordineli olarak kurmak, iÅŸletmek, bakım ve onarımlarını yapmak veya yaptırmak, bilgi iÅŸlem sistemleri ile ilgili teknolojileri ve geliÅŸmeleri takip ederek ihtiyaçlara göre gerekli güncellemeleri yapmak, Danıştay BaÅŸkanlığının ihtiyaçlarına göre projeler üreterek yazılım geliÅŸtirmek ve güncellemek.
b) GerektiÄŸinde, diÄŸer kamu kurum ve kuruluÅŸlarının geliÅŸtirmiÅŸ olduÄŸu yazılımlarla uyumu saÄŸlamak, uluslararası kapsamda, sistemler arası çevrim içi ve çevrim dışı veri akışını ve koordinasyonu saÄŸlamak, biliÅŸim teknolojileri ile ilgili ulusal ve uluslararası faaliyetlerde Danıştay BaÅŸkanlığınca verilen görevleri yerine getirmek.
c) Danıştayın faaliyet alanına iliÅŸkin olarak hazırlanan karar, mevzuat, genelge, görüÅŸ, metin ve belgelerin, Türkiye’nin üyesi olduÄŸu ve yargı yetkisi tanınan uluslararası mahkeme kararlarının, kullanıcıların hizmetine sunulması için gerekli desteÄŸi saÄŸlamak.
d) Danıştay BaÅŸkanlığı bilgi sistemlerinde güvenlik politikalarının usul ve esaslarının belirlenmesi, uygulanması ve güncellenerek denetlenmesini saÄŸlamak.
e) Bilgisayar ve bilgi sistemlerinin kullanılmasında Danıştay BaÅŸkanlığınca çıkartılacak esasları hazırlamak, Danıştayın tüm birimlerinde görev yapan bilgisayar kullanıcılarının talepleri de dikkate alınarak gerekli eÄŸitimlerini saÄŸlamak.
f) Danıştay BaÅŸkanlığı tarafından verilen benzeri görevleri yapmak.”
MADDE 17- Bu Kanuna ekli (1) sayılı listede yer alan kadrolar ihdas edilerek 13/12/1983 tarihli ve 190 sayılı Genel Kadro ve Usulü Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin eki (I) sayılı  cetvelin  Danıştay  BaÅŸkanlığına  ait  bölümüne,  ekli (2) sayılı listede yer alan kadrolar ihdas edilerek 190 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin eki (I) sayılı cetvelin Yargıtay BaÅŸkanlığına ait bölümüne eklenmiÅŸtir.
MADDE 18- 24/2/1983 tarihli ve 2802 sayılı Hakimler ve Savcılar Kanununun 21 inci maddesinin birinci fıkrasının (c) bendinde yer alan “iÅŸ sayısı ve bu inceleme üzerine verilen notları” ibaresi “iÅŸleri” ÅŸeklinde ve 33 üncü maddesinin birinci fıkrasında yer alan “not oranları” ibaresi “kanun yolu incelemesinden geçen iÅŸleri” ÅŸeklinde deÄŸiÅŸtirilmiÅŸtir.
MADDE 19- 22/11/2001 tarihli ve 4721 sayılı Türk Medenî Kanununun 164 üncü maddesinin birinci ve ikinci fıkralarında yer alan “hâkim” ibarelerinden sonra gelmek üzere “veya noter” ibareleri, 598 inci maddesinin birinci fıkrasında yer alan “sulh mahkemesince” ibaresinden sonra gelmek üzere “veya noterlikçe” ibaresi eklenmiÅŸ ve 181 inci maddesinin ikinci fıkrası aÅŸağıdaki ÅŸekilde deÄŸiÅŸtirilmiÅŸtir.
“BoÅŸanma davası devam ederken, ölen eÅŸin mirasçılarından birisinin davaya devam etmesi ve diÄŸer eÅŸin kusurunun ispatlanması hâlinde de yukarıdaki fıkra hükmü uygulanır.”
MADDE 20- 26/9/2004 tarihli ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 191 inci maddesinin ikinci fıkrasına aÅŸağıdaki cümle eklenmiÅŸtir.
“Bu karar, durma kararının hukuki sonuçlarını doÄŸurur.”
MADDE 21-4/12/2004 tarihli ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 161 inci maddesine aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
“(7) Yetkisizlik kararı ile gelen bir soruÅŸturmada Cumhuriyet savcısı, kendisinin de yetkisiz olduÄŸu kanaatine varırsa yetkisizlik kararı verir ve yetkili savcılığın belirlenmesi için soruÅŸturma dosyasını, yargı çevresinde görev yaptığı ağır ceza mahkemesine en yakın ağır ceza mahkemesine gönderir. Mahkemece bu konuda verilen karar kesindir.”
MADDE 22- 5271 sayılı Kanunun 173 üncü maddesinin birinci fıkrasında yer alan “ağır ceza mahkemesi baÅŸkanına” ibaresi “ağır ceza mahkemesine”, üçüncü ve dördüncü fıkralarında yer alan “BaÅŸkan” ibareleri “Mahkeme” ve altıncı fıkrasında yer alan “ağır ceza mahkemesi baÅŸkanının” ibaresi “ağır ceza mahkemesinin” ÅŸeklinde deÄŸiÅŸtirilmiÅŸtir.
MADDE 23- 5271 sayılı Kanunun 272 nci maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendi aÅŸağıdaki ÅŸekilde deÄŸiÅŸtirilmiÅŸtir.
“a) Hapis cezasından çevrilen adlî para cezaları hariç olmak üzere, sonuç olarak belirlenen üçbin Türk Lirası dâhil adlî para cezasına mahkûmiyet hükümlerine,”
MADDE 24- 13/12/2004 tarihli ve 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin Ä°nfazı Hakkında Kanunun 94 üncü maddesinin ikinci fıkrasında yer alan “infaz kurumunun bulunduÄŸu yerde olmak ve” ibaresi madde metninden çıkarılmış ve aynı fıkrada yer alan  “cenazesine katılmasına izin verilebilir” ibaresi “cenazesine katılması için yol süresi dışında iki güne kadar izin verilebilir” ÅŸeklinde deÄŸiÅŸtirilmiÅŸtir.
MADDE 25- 5275 sayılı Kanunun 116 ncı maddesine aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
“(2) Ana, baba, eÅŸ, kardeÅŸ veya çocuÄŸunun ölümü hâlinde, tutukluya, soruÅŸturma evresinde soruÅŸturmayı yapan Cumhuriyet savcısı, kovuÅŸturma evresinde kovuÅŸturmayı yürüten  hâkim  veya mahkeme  tarafından,  soruÅŸturmanın  veya  kovuÅŸturmanın  selameti  ve güvenlik bakımından sakınca oluÅŸturmaması koÅŸuluyla, dış güvenlik görevlisinin refakatinde yol süresi dışında iki güne kadar cenazeye katılması için izin verilebilir.”
MADDE 26- 23/3/2005 tarihli ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Åžekli Hakkında Kanuna aÅŸağıdaki geçici maddeler eklenmiÅŸtir.
“GEÇÄ°CÄ° MADDE 2- (1) Bölge adliye mahkemeleri faaliyete geçinceye kadar hapis cezasından çevrilenler hariç olmak üzere, sonuç olarak belirlenen üçbin Türk Lirası dâhil adlî para cezasına mahkûmiyet hükümlerine karşı temyiz yoluna baÅŸvurulamaz.
GEÇÄ°CÄ° MADDE 3- (1) 1/1/2014 tarihine kadar, asliye ceza mahkemelerinde yapılan duruÅŸmalarda Cumhuriyet savcısı bulunmaz ve katılma hususunda Cumhuriyet savcısının görüÅŸü alınmaz. Ancak, verilen hükümler ile tutuklamaya veya salıverilmeye iliÅŸkin kararlara karşı Cumhuriyet savcısının kanun yoluna baÅŸvurabilmesi amacıyla dosya Cumhuriyet baÅŸsavcılığına gönderilir.
GEÇÄ°CÄ° MADDE 4- (1) Bölge adliye mahkemelerinin, 26/9/2004 tarihli ve 5235 sayılı Adlî Yargı Ä°lk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin KuruluÅŸ, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanunun geçici 2 nci maddesi uyarınca Resmî Gazetede ilan edilecek göreve baÅŸlama tarihinden altı ay sonra baÅŸlamak üzere üç yıl süreyle yapılacak kanun yolu incelemelerinde, bölge adliye mahkemelerinde ve Yargıtayda tebliÄŸname düzenlenmesine iliÅŸkin hükümler uygulanmaz.”
MADDE 27- 30/3/2005 tarihli ve 5326 sayılı Kabahatler Kanununun 20 nci maddesinin ikinci fıkrasında yer alan “Ancak” ibaresinden sonra gelmek üzere “, 89 uncu maddesi hariç olmak üzere” ibaresi eklenmiÅŸ, 28 inci maddesinin onuncu fıkrasında yer alan “Ä°kibin” ibaresi “Üçbin” ÅŸeklinde, 29 uncu maddesinin birinci fıkrasında yer alan “yargı çevresinde yer aldığı ağır ceza mahkemesine” ibaresi “Ceza Muhakemesi Kanununa göre” ÅŸeklinde, aynı maddenin beÅŸinci fıkrası aÅŸağıdaki ÅŸekilde ve 31 inci maddesinin birinci fıkrasında yer alan “kanun yoluna baÅŸvurulması” ibaresi “baÅŸvuru yolu” ÅŸeklinde deÄŸiÅŸtirilmiÅŸtir.
“(5) Ä°darî yaptırım kararının ağır ceza mahkemesi tarafından verilmesi halinde bu karara karşı Ceza Muhakemesi Kanununa göre itiraz edilebilir.”
MADDE 28- 12/1/2011 tarihli ve 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 369 uncu maddesinin ikinci ve üçüncü fıkralarında yer alan “yirmibin”ibareleri “altmışbin”olarak deÄŸiÅŸtirilmiÅŸtir.
MADDE 29- 12/1/2011 tarihli ve 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 370 inci maddesinin ikinci fıkrası, 18/6/1927 tarihli ve 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 436 ncı maddesinin ikinci fıkrası ve 1086 sayılı Kanunun 26/9/2004 tarihli ve 5236 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununda DeÄŸiÅŸiklik Yapılmasına Ä°liÅŸkin Kanunun 16 ncı maddesi ile deÄŸiÅŸtirilmeden önceki 438 inci maddesinin yedinci fıkrası aÅŸağıdaki ÅŸekilde deÄŸiÅŸtirilmiÅŸtir.
“Temyiz olunan kararın, esas yönünden kanuna uygun olup da kanunun olaya uygulanmasında hata edilmiÅŸ olmasından dolayı bozulması gerektiÄŸi ve kanuna uymayan husus hakkında yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmadığı takdirde Yargıtay, kararı düzelterek onayabilir. Esas yönünden kanuna uygun olmayan kararlar ile hâkimin takdir yetkisi kapsamında karara baÄŸladığı edalar hakkında bu fıkra hükmü uygulanmaz.”
MADDE 30- 6100 sayılı Kanuna geçici 2 nci maddeden sonra gelmek üzere aÅŸağıdaki geçici madde eklenmiÅŸtir.
“GEÇÄ°CÄ° MADDE 3- (1) Bölge adliye mahkemelerinin, 26/9/2004 tarihli ve 5235 sayılı Adli Yargı Ä°lk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin KuruluÅŸ, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanunun geçici 2 nci maddesi uyarınca Resmî Gazetede ilan edilecek göreve baÅŸlama tarihine kadar, 1086 sayılı Kanunun temyize iliÅŸkin yürürlükteki hükümlerinin uygulanmasına devam olunur.
(2) Bölge adliye mahkemelerinin göreve baÅŸlama tarihinden önce aleyhine temyiz yoluna baÅŸvurulmuÅŸ olan kararlar hakkında, kesinleÅŸinceye kadar 1086 sayılı Kanunun 26/9/2004 tarihli ve 5236 sayılı Kanunla yapılan deÄŸiÅŸiklikten önceki 427 ilâ 454 üncü madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunur.
(3) Bu Kanunda bölge adliye mahkemelerine görev verilen hallerde bu mahkemelerin göreve baÅŸlama tarihine kadar 1086 sayılı Kanunun bu Kanuna aykırı olmayan hükümleri uygulanır.”
MADDE 31- Bu Kanunun yayımı tarihinde;
a) 15/7/1950 tarihli ve 5682 sayılı Pasaport Kanununun 23 üncü maddesinin üçüncü fıkrası,
b) 24/2/1983 tarihli ve 2802 sayılı Hakimler ve Savcılar Kanununun 28 inci maddesi,
c) 22/11/2001 tarihli ve 4721 sayılı Türk Medenî Kanununun 138 inci maddesinin ikinci fıkrasında yer alan “ve Cumhuriyet savcısının hazır bulunmasıyla” ibaresi,
d) 25/4/2006 tarihli ve 5490 sayılı Nüfus Hizmetleri Kanununun 36 ncı maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinin ikinci cümlesinde yer alan “Cumhuriyet Savcısı ve” ibaresi,
yürürlükten kaldırılmıştır.
GEÇÄ°CÄ° MADDE 1- Bu Kanunun 13 üncü maddesinin tatbikinde temyiz, istinaf ve itiraz yolu baÅŸvurusunun yapıldığı tarihteki harç miktarları esas alınır.
GEÇÄ°CÄ° MADDE 2- Kiracının Türk Ticaret Kanununda tacir olarak sayılan kiÅŸiler ile özel hukuk ve kamu hukuku tüzel kiÅŸileri olduÄŸu iÅŸyeri kiralarında, 11/1/2011 tarihli ve 6098 sayılı Türk Borçlar Kanununun 322, 324, 330, 339, 341, 342, 343, 345, 346 ve 353 üncü maddeleri 1/7/2012 tarihinden itibaren 5 yıl süreyle uygulanmaz. Bu halde, kira sözleÅŸmelerinde bu maddelerde belirtilmiÅŸ olan konulara iliÅŸkin olarak sözleÅŸme serbestisi gereÄŸi kira sözleÅŸmesi hükümleri tatbik olunur.
GEÇÄ°CÄ° MADDE 3- Bu Kanunun yürürlüÄŸe girdiÄŸi tarihe kadar, 31/8/1956 tarihli ve 6831 sayılı Orman Kanununun 93 üncü maddesinin üçüncü fıkrasına göre müsadere olunan tesisler 29/6/1956 tarihli ve 6762 sayılı Türk Ticaret Kanunu kapsamında fabrika veya ticarethane ise ve Cumhuriyet baÅŸsavcılığı tarafından kovuÅŸturmaya yer olmadığına dair karar ya da yargılama sonucunda mahkeme tarafından beraat kararı verilmiÅŸ ise, müsadere olunan bu tesisler bu Kanunun yürürlüÄŸe girdiÄŸi tarihten itibaren iki yıl içinde Orman Genel MüdürlüÄŸünce yirmidokuz yıllığına kiraya da verilebilir.
GEÇÄ°CÄ° MADDE 4- 31/12/2011 tarihine kadar, 19/12/2010 tarihinden önce 24/11/1994 tarihli ve  4046 sayılı ÖzelleÅŸtirme  Uygulamaları Hakkında  Kanun  kapsamında özelleÅŸtirme programına alınan kuruluÅŸlardan, özelleÅŸtirme kapsamından çıkartılmış olsalar dahi sermayelerindeki kamu payı % 50’nin altına düÅŸen ve hisse senetleri Ä°stanbul Menkul Kıymetler Borsasında iÅŸlem gören kuruluÅŸlar ve bu kuruluÅŸların kurdukları veya doÄŸrudan doÄŸruya ya da dolaylı olarak ortak oldukları ÅŸirketler hakkında 6085 sayılı Sayıştay Kanunu hükümleri uygulanmaz.
MADDE 32- Bu Kanunun 14 üncü ve 19 uncu maddeleri 1/10/2011 tarihinde, diÄŸer maddeleri yayımı tarihinde yürürlüÄŸe girer.
MADDE 33- Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.

 13/04/2011
 
(1)   SAYILI LÄ°STE
 
KURUMU     : DANIÅžTAY BAÅžKANLIÄžI
TEÅžKÄ°LÂTI : MERKEZ
 
Ä°HDAS EDÄ°LEN KADROLAR

SINIF	UNVAN	DERECE	SERBEST KADRO ADEDÄ°	TUTULAN KADRO ADEDÄ°	TOPLAM
GÄ°H	Yazı Ä°ÅŸleri Müdürü	1	1		1
GÄ°H	Yazı Ä°ÅŸleri Müdürü	2	1		1
GÄ°H	Åžef	4	3		3
GİH	Programcı	2	1		1
GİH	Programcı	6	2		2
GİH	Programcı	7	3		3
GİH	Programcı	8	3		3
GÄ°H	Çözümleyici	4	1		1
GÄ°H	Çözümleyici	5	2		2
GÄ°H	Çözümleyici	6	2		2
GÄ°H	Çözümleyici	7	2		2
GÄ°H	Çözümleyici	8	2		2
GÄ°H	Bilgisayar Ä°ÅŸletmeni	6	3		3
GÄ°H	Bilgisayar Ä°ÅŸletmeni	7	2		2
GÄ°H	Bilgisayar Ä°ÅŸletmeni	8	1		1
GÄ°H	Bilgisayar Ä°ÅŸletmeni	9	1		1
GÄ°H	Bilgisayar Ä°ÅŸletmeni	10	2		2
GÄ°H	Åžoför	13	3		3
TH	Mühendis	8	10		10
TH	Teknisyen	6	5		5
TH	Teknisyen	7	5		5
YH	MübaÅŸir	10	17		17
YH	Garson	12	16		16
YH	AÅŸçı	12	3		3
TOPLAM			91		91

 
 
 
 
 
(2)   SAYILI LÄ°STE
 
KURUMU     : YARGITAY BAÅžKANLIÄžI
TEÅžKÄ°LÂTI : MERKEZ
 
Ä°HDAS EDÄ°LEN KADROLAR

SINIF	UNVAN	DERECE	SERBEST KADRO ADEDÄ°	TUTULAN KADRO ADEDÄ°	TOPLAM
GÄ°H	Yazı Ä°ÅŸleri Müdürü	1	4		4
GÄ°H	Åžef	3	12		12
GİH	Veri Hazırlama ve Kontrol İşletmeni	5	60		60
YH	Hizmetli	13	60		60
TOPLAM			136		136